3. เสียงหนึ่งร้องว่า“จงเตรียมมรรคาของพระยาห์เวห์ในถิ่นทุรกันดารจงทำทางหลวงในที่ราบแห้งแล้งให้ตรงสำหรับพระเจ้าของเรา
4. หุบเขาทุกแห่งจะถูกถมสูงขึ้นภูเขาและเนินเขาทุกลูกจะปรับให้ต่ำลงที่ลุ่มๆ ดอนๆ จะทำให้เสมอและที่สูงๆ ต่ำๆ จะให้ราบเรียบ
5. และพระสิริของพระยาห์เวห์จะปรากฏแล้วมนุษย์ทุกคนจะมองเห็นด้วยกันเพราะพระโอษฐ์ของพระยาห์เวห์ตรัสไว้แล้ว”
6. มีเสียงหนึ่งกล่าวว่า “จงร้องสิ”และข้าพเจ้า ว่า“ข้าจะร้องอะไร? ”มนุษย์ทุกคนก็เป็นเหมือนต้นหญ้าและสง่าราศีทั้งหมดของเขาก็เหมือนดอกไม้ในทุ่ง
7. ต้นหญ้าก็เหี่ยวแห้ง และดอกไม้ก็ร่วงโรยเมื่อพระปัสสาสะของพระยาห์เวห์เป่ามาถูกมันแน่ทีเดียว มนุษยชาตินั้นคือต้นหญ้า
8. ต้นหญ้าก็เหี่ยวแห้ง และดอกไม้ก็ร่วงโรยแต่พระวจนะพระเจ้าของเราจะยั่งยืนเป็นนิตย์
9. เจ้าจงขึ้นไปบนภูเขาสูงโอ ศิโยนผู้นำข่าวดีจงเปล่งเสียงของเจ้าด้วยเต็มกำลังโอ เยรูซาเล็มผู้นำข่าวดีจงเปล่งเสียงเถิด อย่ากลัวเลยจงพูดกับเมืองทั้งหลายของยูดาห์ว่า“ดูเถิด พระเจ้าของพวกเจ้า”
10. ดูสิ พระยาห์เวห์ องค์เจ้านายเสด็จมาด้วยอานุภาพและพระกรของพระองค์ครอบครองเพื่อพระองค์นี่แน่ะ รางวัลของพระองค์ก็อยู่กับพระองค์และค่าตอบแทนของพระองค์ก็อยู่เฉพาะพระพักตร์พระองค์
11. พระองค์จะทรงเลี้ยงฝูงแกะของพระองค์เหมือนผู้เลี้ยงแกะพระองค์จะทรงรวบรวมลูกแกะไว้ด้วยพระกรของพระองค์พระองค์จะทรงอุ้มไว้ที่พระทรวงและจะค่อยๆ นำแม่แกะที่มีลูกอ่อน
12. ใครตวงน้ำทั้งหลายด้วยอุ้งมือของตนและวัดฟ้าสวรรค์ด้วยคืบเดียวทั้งบรรจุผงคลีของแผ่นดินโลกไว้ในถังตวง?ใครชั่งภูเขาทั้งหลายด้วยตาชั่งและชั่งบรรดาเนินเขาด้วยตราชู?
13. ใครให้คำแนะนำแก่พระวิญญาณของพระยาห์เวห์หรือเป็นที่ปรึกษาของพระองค์ผู้ให้คำสอนแก่พระองค์?
14. ใครที่พระองค์ทรงต้องปรึกษาเพื่อจะรู้แจ้งและใครสอนทางแห่งความยุติธรรมให้พระองค์?ใครสอนความรู้แก่พระองค์และสำแดงให้พระองค์รู้ทางแห่งความเข้าใจ?
15. นี่แน่ะ บรรดาประชาชาติก็เหมือนน้ำหยดหนึ่งจากถังและถือว่าเป็นเหมือนฝุ่นบนตราชูดูสิ พระองค์ทรงหยิบเกาะทั้งหลายขึ้นมาเหมือนผงคลี
16. เลบานอนไม่พอเป็นฟืนและสัตว์ป่าของมันก็ไม่พอเป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัว