4. เพราะแม้ว่าพวกเจ้านายของเขาอยู่ที่โศอันและบรรดาทูตของเขาไปถึงฮาเนส
5. ทุกคนได้รับความอับอายโดยชนชาติหนึ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อเขาซึ่งไม่ได้นำความช่วยเหลือหรือประโยชน์มาให้นำแต่ความอายและความขายหน้า
6. (ครุวาทเรื่องสัตว์ป่าแห่งเนเกบ)ไปตามแผ่นดินแห่งความลำบากและแสนระทมที่ซึ่งนางสิงโตและสิงโตตัวผู้ออกมาทั้งงูกะปะ และงูแมวเซาเขาทั้งหลายบรรทุกทรัพย์สมบัติของเขาบนหลังลาและบรรทุกทรัพย์สินของเขาบนโหนกอูฐไปยังชนชาติหนึ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อเขา
7. เพราะว่าความช่วยเหลือของอียิปต์นั้นไร้ผลและเปล่าประโยชน์เพราะฉะนั้น เราจึงเรียกเขาว่าราหับที่นั่งเฉย
8. บัดนี้ จงไปเถอะ และเขียนลงบนแผ่นจารึกต่อหน้าเขาและบันทึกไว้ในหนังสือเพื่อว่าในเวลาข้างหน้าที่จะมาถึงมันจะเป็นสักขีพยานตลอดไป
9. เพราะว่าเขาเป็นประชาชนที่กบฏเป็นลูกหลานที่พูดปดเป็นลูกหลานที่ไม่ยอมเชื่อฟังธรรมบัญญัติของพระยาห์เวห์
10. พวกเขากล่าวกับผู้ทำนายว่า “อย่าเห็นเลย”และกล่าวกับผู้พยากรณ์ว่า “อย่าพยากรณ์สิ่งถูกต้องแก่เราจงพูดแต่สิ่งราบรื่นกับเราจงพยากรณ์มายา
11. จงไปเสียให้พ้นทาง จงหันออกไปจากวิถีอย่าทำให้เราเผชิญกับองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลอีก”
12. เพราะฉะนั้น องค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า“เพราะเจ้าดูหมิ่นถ้อยคำนี้และวางใจในการบีบบังคับและการทุจริตและพึ่งอาศัยสิ่งเหล่านั้น
13. เพราะฉะนั้น ความบาปนี้จะเป็นแก่เจ้าเหมือนรอยแยกโผล่ออกมาของกำแพงสูงที่กำลังจะพังซึ่งจะพังลงอย่างปัจจุบันทันด่วนในพริบตาเดียว
14. มันจะพังเหมือนภาชนะของช่างปั้นหม้อที่พังไปเมื่อถูกทุบให้แตกอย่างไม่ปรานีโดยไม่พบชิ้นส่วนของภาชนะที่แตกนั้นพอที่จะใช้ตักไฟจากข้างเตาหรือใช้ตักน้ำจากบ่อเก็บน้ำ”
15. เพราะพระยาห์เวห์องค์เจ้านายคือองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า“ในการหันกลับและหยุดนิ่ง เจ้าทั้งหลายจะรอดการเงียบสงบและการไว้วางใจจะเป็นกำลังของเจ้าแต่เจ้าก็ไม่ยอมทำตาม
16. และเจ้าทั้งหลายว่า‘ไม่เอา เราจะขี่ม้าหนีไป’เพราะฉะนั้น พวกเจ้าก็จะหนีไปและว่า ‘เราจะขี่ม้าเร็วจัด’เพราะฉะนั้น ผู้ไล่ตามเจ้าจะเร็วจัด
17. คนหนึ่งพันจะหนีเพราะคำขู่ของคนเดียวเจ้าทั้งหลายจะหนีเพราะคำขู่ของห้าคนจนกระทั่งพวกเจ้าจะเหลือเป็นเหมือนเสาธงบนยอดเขาเหมือนธงสัญญาณบนเนิน”
18. เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์ทรงรอคอยที่จะเมตตาท่านเพราะฉะนั้น พระองค์จะทรงลุกขึ้นเพื่อกรุณาพวกท่านเพราะพระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้าที่ยุติธรรมทุกคนที่รอคอยพระองค์ก็เป็นสุข
19. เออ ประชาชนผู้อยู่ในศิโยน ผู้อาศัยในเยรูซาเล็ม ท่านจะไม่ร้องไห้อีกต่อไป พระองค์จะทรงกรุณาต่อเสียงร้องทูลของท่านอย่างแน่นอน เมื่อพระองค์ได้ยิน พระองค์จะทรงตอบท่าน
20. แม้องค์เจ้านายประทานขนมปังแห่งความยากลำบากและน้ำแห่งความทุกข์ใจแก่พวกท่าน ถึงกระนั้นบรมครูของท่านจะไม่ซ่อนตัวอีกเลย แต่ตาของท่านจะเห็นบรมครูของท่าน