11. จงไปเสียให้พ้นทาง จงหันออกไปจากวิถีอย่าทำให้เราเผชิญกับองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลอีก”
12. เพราะฉะนั้น องค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า“เพราะเจ้าดูหมิ่นถ้อยคำนี้และวางใจในการบีบบังคับและการทุจริตและพึ่งอาศัยสิ่งเหล่านั้น
13. เพราะฉะนั้น ความบาปนี้จะเป็นแก่เจ้าเหมือนรอยแยกโผล่ออกมาของกำแพงสูงที่กำลังจะพังซึ่งจะพังลงอย่างปัจจุบันทันด่วนในพริบตาเดียว
14. มันจะพังเหมือนภาชนะของช่างปั้นหม้อที่พังไปเมื่อถูกทุบให้แตกอย่างไม่ปรานีโดยไม่พบชิ้นส่วนของภาชนะที่แตกนั้นพอที่จะใช้ตักไฟจากข้างเตาหรือใช้ตักน้ำจากบ่อเก็บน้ำ”
15. เพราะพระยาห์เวห์องค์เจ้านายคือองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า“ในการหันกลับและหยุดนิ่ง เจ้าทั้งหลายจะรอดการเงียบสงบและการไว้วางใจจะเป็นกำลังของเจ้าแต่เจ้าก็ไม่ยอมทำตาม
16. และเจ้าทั้งหลายว่า‘ไม่เอา เราจะขี่ม้าหนีไป’เพราะฉะนั้น พวกเจ้าก็จะหนีไปและว่า ‘เราจะขี่ม้าเร็วจัด’เพราะฉะนั้น ผู้ไล่ตามเจ้าจะเร็วจัด
17. คนหนึ่งพันจะหนีเพราะคำขู่ของคนเดียวเจ้าทั้งหลายจะหนีเพราะคำขู่ของห้าคนจนกระทั่งพวกเจ้าจะเหลือเป็นเหมือนเสาธงบนยอดเขาเหมือนธงสัญญาณบนเนิน”
18. เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์ทรงรอคอยที่จะเมตตาท่านเพราะฉะนั้น พระองค์จะทรงลุกขึ้นเพื่อกรุณาพวกท่านเพราะพระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้าที่ยุติธรรมทุกคนที่รอคอยพระองค์ก็เป็นสุข
19. เออ ประชาชนผู้อยู่ในศิโยน ผู้อาศัยในเยรูซาเล็ม ท่านจะไม่ร้องไห้อีกต่อไป พระองค์จะทรงกรุณาต่อเสียงร้องทูลของท่านอย่างแน่นอน เมื่อพระองค์ได้ยิน พระองค์จะทรงตอบท่าน
20. แม้องค์เจ้านายประทานขนมปังแห่งความยากลำบากและน้ำแห่งความทุกข์ใจแก่พวกท่าน ถึงกระนั้นบรมครูของท่านจะไม่ซ่อนตัวอีกเลย แต่ตาของท่านจะเห็นบรมครูของท่าน
21. และเมื่อท่านหันไปทางขวา หรือหันไปทางซ้าย หูของท่านจะได้ยินคำพูดจากข้างหลังท่านว่า “นี่เป็นหนทาง จงเดินในทางนี้”
22. แล้วท่านจะละทิ้งรูปเคารพสลักอาบเงินของท่าน และรูปเคารพหล่อชุบทองคำของท่าน ท่านจะกระจายมันไปอย่างของไม่สะอาด และท่านจะกล่าวกับมันว่า “ไปให้พ้น”
23. และพระองค์จะประทานฝนให้แก่เมล็ดพืชซึ่งท่านหว่านลงในดิน และประทานข้าวที่เป็นผลผลิตของดิน ข้าวจะอุดมและบริบูรณ์ ในวันนั้น ฝูงปศุสัตว์ของท่านจะกินอยู่ในทุ่งหญ้ากว้างใหญ่
24. และโคกับลาที่ใช้ทำนาจะกินอาหารอย่างดี ซึ่งฝัดด้วยพลั่วและส้อมซัด
25. และบนภูเขาสูงเด่นทุกลูกกับบนเนินสูงทุกเนินจะมีลำธารที่มีน้ำไหล ในวันที่มีการฆ่ากันใหญ่ เมื่อหอคอยพังลง
26. ยิ่งกว่านั้นอีก แสงของดวงจันทร์จะเหมือนแสงของดวงอาทิตย์ และแสงของดวงอาทิตย์จะสว่างเป็นเจ็ดเท่า เหมือนอย่างแสงสว่างของเจ็ดวัน ในวันที่พระยาห์เวห์ทรงพันรอยแผลชนชาติของพระองค์ และรักษารอยช้ำของเขาที่พระองค์ทรงตีนั้น
27. นี่แน่ะ พระนามของพระยาห์เวห์มาจากที่ไกลร้อนไปด้วยความกริ้วของพระองค์กับควันทึบที่ลอยขึ้นริมพระโอษฐ์ของพระองค์เต็มด้วยพระพิโรธและพระชิวหาของพระองค์เหมือนไฟเผาผลาญ
28. พระปัสสาสะของพระองค์เหมือนลำธารที่ท่วมท้นซึ่งท่วมสูงถึงลำคอเพื่อจะฝัดร่อนบรรดาประชาชาติด้วยตะแกรงร่อนในการทำลายและจะใส่บังเหียนที่ขากรรไกรของชนชาติทั้งหลายเพื่อพาไป