1. วิบัติแก่มงกุฎยโสของพวกขี้เมาแห่งเอฟราอิมและแก่ดอกไม้งดงามและสง่าของเขาที่กำลังร่วงโรยที่อยู่บนยอดเขาในที่ลุ่มอุดม ซึ่งล้มคว่ำด้วยเหล้าองุ่น
2. นี่แน่ะ องค์เจ้านายทรงมีผู้หนึ่งซึ่งมีกำลังและแข็งแรงเหมือนพายุลูกเห็บ เหมือนลมพายุแห่งการทำลายเหมือนพายุฝนเชี่ยวกรากที่ไหลบ่าซึ่งจะเหวี่ยงให้ลงกับดินด้วยมือของเขา
3. มงกุฎยโสของพวกขี้เมาแห่งเอฟราอิมจะถูกเหยียบไว้ใต้เท้า
4. และดอกไม้งดงามและสง่าของเขาที่กำลังร่วงโรยที่อยู่บนยอดเขาในที่ลุ่มอุดมจะเป็นเหมือนมะเดื่อแรกสุกก่อนฤดูร้อนที่คนเห็นเข้าก็กินเสียทันทีที่ผลมาถึงมือของเขา
5. ในวันนั้น พระยาห์เวห์จอมทัพ จะเป็นมงกุฎงดงามและจะเป็นมกุฎสง่าแก่คนที่เหลืออยู่แห่งชนชาติของพระองค์
6. ทั้งจะเป็นความสำนึกในความยุติธรรมแก่ผู้ที่นั่งพิพากษาและเป็นกำลังแก่คนเหล่านั้นซึ่งชนะสงครามที่ประตูเมือง
7. เขาเหล่านี้ซวนเซไปด้วยเหล้าองุ่นเช่นกันและโซเซไปด้วยเมรัยปุโรหิตและผู้เผยพระวจนะก็ซวนเซไปด้วยเมรัยเขาทั้งหลายมึนตื้อไปด้วยเหล้าองุ่นเขาโซเซไปด้วยเมรัยพวกเขาเห็นนิมิตผิดไปเขาสะดุดในการตัดสินความ
8. เพราะโต๊ะอาหารทุกโต๊ะล้วนเต็มด้วยสิ่งที่อาเจียนออกมาไม่มีมุมไหนสะอาดเลย
9. เขาจะสอนความรู้ให้กับใคร?เขาจะอธิบายเนื้อความกับผู้ใด?ให้กับพวกเพิ่งหย่านม?หรือทารกเพิ่งผละจากอกแม่?
10. เพราะเป็นเหมือนเสียงพึมพำที่ฟังไม่รู้เรื่องเป็นเหมือนเสียงพร่ำบ่นที่ฟังไม่เข้าใจมีแต่เสียงพร่ำบ่น เสียงพึมพำ
11. แท้จริง โดยริมฝีปากของคนต่างภาษา และด้วยลิ้นของคนต่างด้าวพระองค์จะตรัสกับชนชาตินี้
12. คือกับพวกที่พระองค์ตรัสว่า“นี่คือการหยุดพักจงให้การหยุดพักแก่คนเหน็ดเหนื่อยและนี่คือการพักผ่อน”ถึงกระนั้นเขาก็ไม่ฟัง