2. จงอยู่นิ่งๆ เถิด ผู้ที่อยู่ตามฝั่งทะเลโอ พ่อค้าแห่งเมืองไซดอนซึ่งผู้ผ่านข้ามทะเลไป ทำให้เจ้าบริบูรณ์
3. และเขาข้ามน้ำมากหลายรายได้ของเมืองนั้นคือข้าวจากชิโหร์และผลเกี่ยวเก็บจากแม่น้ำไนล์เมืองนั้นเป็นแหล่งค้าขายของประชาชาติทั้งหลาย
4. จงอับอายเถิด ไซดอนเอ๋ย เพราะทะเลได้พูดแล้วปราการของทะเลพูดว่า“ข้าไม่เคยเจ็บครรภ์และไม่เคยคลอดลูกข้าไม่เคยเลี้ยงลูกชายและไม่เคยฟูมฟักลูกสาว”
5. เมื่อข่าวคราวมาถึงอียิปต์พวกเขาจะระทมใจด้วยข่าวของเมืองไทระ
6. จงข้ามไปยังทารชิชจงคร่ำครวญเถิด ผู้อยู่ตามฝั่งทะเลเอ๋ย
7. นี่คือเมืองรื่นเริงของเจ้าทั้งหลายหรือ?เมืองที่สร้างมาแต่โบราณหรือ?และเท้าของมันได้พาไปอาศัยในแดนไกล
8. ใครวางแผนการนี้ไว้ต่อสู้เมืองไทระซึ่งเป็นผู้แจกมงกุฎซึ่งพวกพ่อค้าของมันเป็นเจ้านายและนักธุรกิจเป็นคนมีเกียรติของโลก?
9. พระยาห์เวห์จอมทัพทรงวางแผนไว้เพื่อขจัดความเย่อหยิ่งในศักดิ์ศรีทั้งหมดและเพื่อลบหลู่ผู้มีเกียรติทุกคนในแผ่นดินโลก
10. จงให้น้ำท่วมแผ่นดินของท่านเหมือนแม่น้ำไนล์โอ ธิดาแห่งทารชิชเอ๋ยไม่มีการจำกัดอีกแล้ว
11. พระองค์เหยียดพระหัตถ์ของพระองค์เหนือทะเลพระองค์ทรงทำให้อาณาจักรทั้งหลายสั่นสะเทือนพระยาห์เวห์ทรงบัญชาเกี่ยวกับคานาอันให้ทำลายป้อมปราการของมันเสีย
12. และพระองค์ตรัสว่า“โอ ธิดาพรหมจารีผู้ถูกบีบบังคับแห่งไซดอนเอ๋ยเจ้าจะไม่เริงร่าอีกต่อไปจงลุกขึ้นข้ามไปยังไซปรัสแม้ที่นั่นเจ้าก็จะไม่มีความสงบด้วย”
13. จงดูแผ่นดินของคนเคลเดีย ชนชาตินี้ไม่มีแล้ว อัสซีเรียทำให้มันเป็นที่อยู่ของสัตว์ป่า พวกเขาก่อเชิงเทินของเขาขึ้น และเขาทำลายวังทั้งหลายของมันลง เขาทำให้มันเป็นที่ปรักหักพัง
14. จงคร่ำครวญเถิด เรือทั้งหลายของทารชิชเพราะว่าปราการของท่านถูกทำลายแล้ว
15. ในเวลานั้น เมืองไทระจะถูกลืม 70 ปี เท่าๆ กับอายุของพระราชาองค์หนึ่ง พอสิ้น 70 ปี สิ่งที่เกิดขึ้นกับไทระจะเป็นเหมือนเพลงของหญิงโสเภณีที่ว่า