4. เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงว่า“อย่ามองข้าพเจ้าให้ข้าพเจ้าร้องไห้อย่างขมขื่นอย่าอุตส่าห์ปลอบโยนข้าพเจ้าเนื่องด้วยการทำลายชนชาติของข้าพเจ้าเลย”
5. เพราะพระยาห์เวห์องค์เจ้านายผู้ทรงเป็นจอมทัพทรงมีวันหนึ่งเป็นวันแห่งการโกลาหล การเหยียบย่ำ และความยุ่งเหยิงในหุบเขาแห่งนิมิตกำแพงจะถูกทำลายและเสียงร้องให้ช่วยจะไปถึงภูเขา
6. เอลามหยิบแล่งธนูพร้อมกับคนขับรถรบและพลม้าและคีร์ก็ถือโล่ไว้
7. หุบเขาดีที่สุดของท่านเต็มด้วยรถรบและพลม้าก็ยืนประจำที่ตรงประตูเมือง
8. พระองค์ได้ทรงนำการปกป้องยูดาห์ไปเสียแล้วในวันนั้น ท่านมองหาศาสตราวุธในพระตำหนักพนา
9. และพวกท่านก็เห็นช่องโหว่มากมายในนครดาวิด แล้วท่านก็กักเก็บน้ำในสระล่าง
10. พวกท่านนับจำนวนบ้านของเยรูซาเล็ม แล้วก็รื้อบ้านมาเสริมกำแพงเมือง
11. ท่านทำที่เก็บน้ำไว้ระหว่างกำแพงสองด้านเพื่อใช้ในสระเก่า แต่ท่านทั้งหลายไม่ได้มุ่งมองไปยังพระองค์ผู้ทรงบันดาลเหตุ และไม่ได้มองดูผู้ทรงวางแผนงานนี้ไว้นานแล้ว