14. ข้าจะขึ้นไปเหนือความสูงของเมฆข้าจะทำให้ตัวของข้าเองเหมือนองค์ผู้สูงสุด’
15. แต่เจ้าถูกนำลงมาสู่แดนคนตายยังก้นบาดาล
16. บรรดาผู้เห็นเจ้าจะจ้องมองเจ้าและจะคิดพิจารณาตัวเจ้าว่า‘ชายคนนี้หรือที่ทำให้โลกสั่นสะเทือน?ที่เขย่าอาณาจักรทั้งหลาย?
17. ที่ทำให้โลกเป็นเหมือนถิ่นทุรกันดารและทำลายเมืองต่างๆ ในโลกเสีย?ผู้ไม่ยอมปล่อยให้เชลยของตนกลับบ้าน?’
18. พระราชาทั้งหมดของบรรดาประชาชาตินอนอยู่อย่างมีเกียรติต่างก็อยู่ในอุโมงค์ของตน
19. แต่เจ้าถูกเหวี่ยงออกไปจากหลุมศพของเจ้าเป็นเหมือนกิ่งไม้ถูกทิ้งพวกถูกฆ่าจะเป็นเหมือนเสื้อที่คลุมเจ้าไว้ คือพวกถูกแทงด้วยดาบซึ่งลงไปยังศิลาของที่ลึกเป็นศพที่ถูกเหยียบย่ำ
20. เจ้าจะไม่มีส่วนร่วมกับเขาในการฝังศพเพราะเจ้าได้ทำลายแผ่นดินของเจ้าเจ้าได้สังหารประชาชนของเจ้า“ขออย่าให้มีใครเอ่ยถึงเชื้อสายของผู้ทำความชั่วตลอดไป
21. จงเตรียมการสังหารลูกๆ ของเขาเพราะความชั่วของบิดาพวกเขาอย่าให้เขาทั้งหลายลุกขึ้นมาครอบครองโลกหรือทำให้พื้นพิภพเต็มด้วยเมืองต่างๆ”
22. พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสว่า “เราจะลุกขึ้นสู้กับพวกเขา และจะตัดชื่อคนที่เหลืออยู่เสียจากบาบิโลน ทั้งตัดลูกหลานและพงศ์พันธุ์เสีย” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
23. “และเราจะทำให้บาบิโลนเป็นที่ยึดครองของพวกอีกาบ้าน และทำให้เป็นหนองน้ำ และจะกวาดด้วยไม้กวาดของการทำลาย” พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้แหละ
24. พระยาห์เวห์จอมทัพทรงปฏิญาณว่า“เราวางแผนไว้อย่างไรก็จะเป็นไปอย่างนั้นและเรามุ่งหมายไว้อย่างไรก็จะเกิดอย่างนั้น
25. คือเราจะตีคนอัสซีเรียให้แตกในแผ่นดินของเราและจะเหยียบย่ำเขาบนภูเขาของเราแล้วแอกของเขาจะถูกยกออกไปจากเขาทั้งหลายและภาระของเขาออกไปจากบ่าเขาทั้งหลาย”
26. นี่คือแผนงานที่วางไว้เกี่ยวกับแผ่นดินโลกทั้งสิ้นและนี่เป็นพระหัตถ์ซึ่งเหยียดออกเหนือบรรดาประชาชาติทั้งหมด
27. เพราะพระยาห์เวห์จอมทัพทรงมุ่งหมายไว้ใครเล่าจะลบล้างได้?พระหัตถ์ของพระองค์เหยียดออกและผู้ใดจะหันให้กลับมาได้?
28. ในปีที่กษัตริย์อาหัสสิ้นพระชนม์ ครุวาทนี้มีมาว่า
29. “ฟีลิสเตียเอ๋ย พวกเจ้าทั้งหมดอย่าได้เปรมปรีดิ์ไปเลยว่ากระบองซึ่งตีเจ้านั้นหักเสียแล้วเพราะงูพิษจะออกมาจากรากเหง้าของงูและผลของมันจะเป็นงูแมวเซา
30. ลูกหัวปีของคนยากจนจะมีอาหารกินและคนขัดสนจะนอนลงอย่างปลอดภัยแต่เราจะให้รากเหง้าของเจ้าตายด้วยการกันดารอาหารและคนเหลืออยู่ของเจ้าจะถูกฆ่า