2. ฟ้าสวรรค์เอ๋ย จงฟัง แผ่นดินโลกเอ๋ย จงเงี่ยหูเพราะพระยาห์เวห์ตรัสว่า“เราได้เลี้ยงลูกและทำให้เติบโตขึ้นแต่พวกเขาได้กบฏต่อเรา
3. โคยังรู้จักเจ้าของของมันและลาก็รู้จักรางหญ้าของนายมันแต่อิสราเอลไม่รู้จักชนชาติของเราไม่เข้าใจ”
4. เออ ประชาชาติบาปหนาชนชาติที่แบกภาระหนักของความชั่วเชื้อสายของพวกเลวทรามลูกที่ทำความเสื่อมเสียเขาทั้งหลายละทิ้งพระยาห์เวห์พวกเขาดูหมิ่นองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลเขาทั้งหลายหันหลังให้พระองค์
5. ทำไมพวกเจ้ายังอยากถูกเฆี่ยนอีก?ทำไมพวกเจ้ากบฏอยู่เรื่อยไป?ศีรษะก็เจ็บไปหมดใจก็อ่อนเปลี้ยไปสิ้น
6. ตั้งแต่ฝ่าเท้าถึงศีรษะไม่มีตรงไหนปรกติเลยล้วนแต่ฟกช้ำและเป็นรอยเฆี่ยนทั้งยังเป็นแผลเลือดไหลไม่ได้บีบออกหรือพันไว้หรือบรรเทาปวดด้วยน้ำมัน
7. ประเทศของพวกเจ้าก็ร้างเปล่าเมืองทั้งหลายของเจ้าก็ถูกไฟเผาส่วนแผ่นดินของเจ้าทั้งหลายคนต่างด้าวก็ทำลายเสียต่อหน้าพวกเจ้ามันจึงร้างไปเหมือนถูกทำลายล้างด้วยคนต่างด้าว
8. ส่วนธิดาศิโยนก็ถูกทิ้งไว้เหมือนเพิงในสวนองุ่นเหมือนกระท่อมในไร่แตงกวาเหมือนเมืองที่ถูกปิดล้อม
9. ถ้าพระยาห์เวห์จอมทัพไม่ได้เหลือคนไว้ให้เราบ้างเราก็จะเป็นเหมือนเมืองโสโดมและเหมือนเมืองโกโมราห์
10. จงฟังพระวจนะของพระยาห์เวห์พวกผู้ปกครองเมืองโสโดมจงเงี่ยหูฟังธรรมบัญญัติของพระเจ้าของเราพวกประชาชนเมืองโกโมราห์
11. พระยาห์เวห์ตรัสว่า“เครื่องบูชามากมายของเจ้านั้นเป็นประโยชน์อะไรกับเรา?แกะตัวผู้ที่เป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวนั้นเรามีเกินพอแล้วรวมทั้งไขมันของสัตว์ทั้งหลายที่ขุนไว้นั้นเราไม่ปีติยินดีในเลือดของวัวผู้หรือของลูกแกะหรือของแพะผู้
12. “เมื่อเจ้าเข้ามาปรากฏตัวต่อหน้าเราใครขอให้พวกเจ้าทำเช่นนี้ในการเหยียบเข้ามาในบริเวณของเรา?
13. อย่านำของถวายอนิจจังมาอีกเลยเครื่องหอมก็เป็นสิ่งน่าสะอิดสะเอียนต่อเราวันเทศกาลเลี้ยงข้างขึ้น วันสะบาโตและการเรียกมาชุมนุมเราทนไม่ได้กับการทำชั่วพร้อมกับการประชุมศักดิ์สิทธิ์