17. จงฝึกทำดีจงเสาะหาความเป็นธรรมจงแก้ไขการบีบบังคับจงแก้ต่างให้ลูกกำพร้าพ่อจงสู้ความเพื่อหญิงม่าย”
18. พระยาห์เวห์ตรัสว่า“มาเถิด ให้พวกเราสู้ความกันถึงบาปของเจ้าเป็นเหมือนสีแดงเข้มก็จะขาวอย่างหิมะถึงมันจะแดงเหมือนผ้าแดงก็จะเป็นอย่างขนแกะ
19. ถ้าพวกเจ้าเต็มใจและเชื่อฟังเจ้าจะได้กินผลดีแห่งแผ่นดิน
20. แต่ถ้าพวกเจ้าปฏิเสธและกบฏเจ้าจะถูกกลืนกินด้วยคมดาบ”เพราะว่าพระโอษฐ์ของพระยาห์เวห์ตรัสไว้แล้ว
21. นครซื่อสัตย์กลายเป็นเมืองแพศยาแล้วหนอเธอเคยเปี่ยมด้วยความยุติธรรมความชอบธรรมเคยพำนักอยู่ในเธอแต่บัดนี้มีแต่ฆาตกร
22. เงินของเจ้ากลายเป็นขี้เงินไปแล้วเหล้าองุ่นของเจ้าก็เจือด้วยน้ำ
23. เจ้านายของเจ้าเป็นพวกกบฏและเป็นพรรคพวกกับโจรทุกคนรักสินบนและไล่ตามของกำนัลเขาไม่ได้แก้ต่างให้ลูกกำพร้าพ่อและคดีของหญิงม่ายก็มาไม่ถึงพวกเขา
24. ฉะนั้น องค์เจ้านายคือพระยาห์เวห์จอมทัพผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ของอิสราเอลตรัสว่า“ดูเถิด เราจะระบายความโกรธเหนือคู่อริของเราและเราจะแก้แค้นศัตรูของเราให้ตัวเอง
25. เราจะหันมือของเรามาสู้เจ้าเราจะถลุงไล่ขี้แร่ของเจ้าออกเหมือนล้างด้วยน้ำด่างเราจะเอาสิ่งเจือปนของเจ้าออกให้หมด
26. เราจะทำให้ผู้พิพากษาของเจ้าเป็นเหมือนเดิมและจะให้ที่ปรึกษาของเจ้าเหมือนอย่างครั้งแรกภายหลัง เขาจะเรียกเจ้าว่านครชอบธรรมเมืองซื่อสัตย์”
27. ศิโยนจะได้รับการไถ่ด้วยความยุติธรรมและคนที่กลับใจในนครนั้นจะรับการไถ่ด้วยความชอบธรรม
28. แต่พวกกบฏและพวกคนบาปจะถูกทำลายด้วยกันและพวกที่ละทิ้งพระยาห์เวห์จะถูกล้างผลาญ
29. เพราะพวกเจ้าจะอับอายเรื่องต้นโอ๊กที่เจ้าทั้งหลายชื่นชอบนั้นทั้งจะอับอายเรื่องสวนซึ่งเจ้าทั้งหลายได้เลือกนั้น