1. วิบัติแก่ผู้ที่อยู่อย่างสบายในศิโยนและแก่ผู้ที่วางใจในภูเขาสะมาเรียคือผู้มีชื่อเสียงโดดเด่นแห่งประชาชาติผู้ซึ่งพงศ์พันธุ์อิสราเอลมาหานั่นน่ะ
2. จงไปยังเมืองคาลเนห์ และดูเอาเถิดจากที่นั่นก็ไปยังฮามัทเมืองใหญ่แล้วลงไปยังเมืองกัทของชาวฟีลิสเตียเมืองของเจ้าดีกว่าอาณาจักรเหล่านี้หรือ?หรืออาณาเขตเมืองเหล่านั้นใหญ่กว่าอาณาเขตเมืองของเจ้าหรือ?
3. โอ เจ้าผู้อยากผัดวันหายนะให้เนิ่นไปแต่กลับนำเอาการปกครองที่ทารุณเข้ามาใกล้
4. วิบัติแก่ผู้ที่นอนบนเตียงงาช้างและผู้ซึ่งเหยียดกายอยู่บนเก้าอี้นอนและกินลูกแกะที่ได้มาจากฝูงแกะกับลูกวัวจากคอกวัว
5. และร้องเพลงเล่นๆ ประสานเสียงพิณใหญ่เขาใช้เครื่องดนตรีแต่งเพลงใหม่เหมือนดาวิด
6. ผู้ใช้ชามใส่เหล้าองุ่นดื่มและชโลมตัวด้วยน้ำมันอย่างดีแต่ไม่เป็นทุกข์โศกในเรื่องความพินาศของโยเซฟ
7. เพราะฉะนั้น เขาจึงต้องเป็นพวกแรกที่ตกไปเป็นเชลยและเสียงรื่นเริงของพวกที่นอนเหยียดกายก็จะหมดสิ้นไป
8. พระยาห์เวห์องค์เจ้านายได้ทรงปฏิญาณเองว่า(พระยาห์เวห์พระเจ้าจอมทัพตรัสว่า)“เราสะอิดสะเอียนความเย่อหยิ่งของยาโคบและเกลียดป้อมทั้งหลายของเขาเราจะมอบเมืองนั้นและสิ่งสารพัดที่อยู่ในเมืองนั้นแก่ศัตรู”
9. ถ้าในบ้านเดียวมีคนเหลืออยู่ 10 คน เขาจะต้องตายหมด
10. และเมื่อญาติผู้ตาย คือผู้ที่เผาศพ มาเพื่อจะนำกระดูกออกนอกบ้าน และจะกล่าวกับคนที่ซ่อนตัวอยู่ในห้องชั้นในของบ้านนั้นว่า “ยังมีใครอยู่กับเจ้าหรือ?” เขาจะตอบว่า “ไม่มี” และเขาจะกล่าวว่า “จุ๊ จุ๊ อย่าให้เราออกพระนามของพระยาห์เวห์”
11. เพราะนี่แน่ะ พระยาห์เวห์ทรงบัญชาแล้วบ้านใหญ่จะถูกตีแตกเป็นชิ้นๆและบ้านเล็กก็จะแตกเป็นเสี่ยงๆ
12. ม้าวิ่งบนศิลาได้หรือ?มีผู้ใดใช้โคไถทะเลได้หรือ?แต่พวกเจ้าได้เปลี่ยนความยุติธรรมให้เป็นพิษและเปลี่ยนผลของความชอบธรรมให้ขม
13. เจ้าทั้งหลายผู้เปรมปรีดิ์อยู่ในการยึดเมืองโลเดบาร์ผู้กล่าวว่า “เราได้ยึดคารนาอิมมาเป็นของเราด้วยกำลังของเรามิใช่หรือ?”
14. พระยาห์เวห์พระเจ้าจอมทัพตรัสดังนี้ว่า“นี่แน่ะ พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ยเราจะยกชาติหนึ่งขึ้นต่อสู้เจ้าและเขาจะบีบบังคับเจ้าตั้งแต่ทางเข้าเมืองฮามัทถึงลำธารอาราบาห์”