พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

อพยพ 22:7-15 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

7. “ถ้า​ผู้​ใด​ฝาก​เงิน​หรือ​สิ่ง‍ของ​ไว้​กับ​เพื่อน‍บ้าน แล้ว​ของ​นั้น​ถูก​ขโมย​ไป​จาก​บ้าน​ผู้​นั้น ถ้า​จับ​ขโมย​ได้ ขโมย​ต้อง​จ่าย​ค่า‍ชด‍ใช้​เป็น​สอง​เท่า

8. ถ้า​จับ​ขโมย​ไม่‍ได้ ก็​ให้​เจ้า​ของ​บ้าน​มา​เข้า‍เฝ้า​พระ‍เจ้า เพื่อ​จะ​ดู​ว่า​มือ​ของ​ตน‍เอง​ได้​ลัก​สิ่ง‍ของ​ของ​เพื่อน‍บ้าน​นั้น​หรือ​ไม่

9. “ใน​คดี​ฟ้อง‍ร้อง​ทุก‍อย่าง จะ​เป็น​เรื่อง​โค ลา แกะ หรือ​เสื้อ‍ผ้า หรือ​เรื่อง​สิ่ง‍ของ​ใดๆ ที่​หาย​ไป ถ้า​มี​คน​มา​อ้าง​ว่า สิ่ง‍นี้​สิ่ง‍นั้น​เป็น​ของ​ตน จง​นำ​คดี​ของ​คู่‍ความ​นั้น​ไป​เข้า‍เฝ้า​พระ‍เจ้า พระ‍เจ้า​ทรง​ตัด‍สิน​ว่า​ผู้​ใด​ผิด ผู้​นั้น​จะ​ต้อง​ใช้​ค่า‍ชด‍ใช้​เป็น​สอง​เท่า​แก่​เพื่อน‍บ้าน​ของ​เขา

10. “ถ้า​ผู้​ใด​ฝาก​ลา​หรือ​โค​หรือ​แกะ​หรือ​สัตว์​ใดๆ ไว้​กับ​เพื่อน‍บ้าน และ​ต่อ‍มา​สัตว์​นั้น​ตาย หรือ​บาด‍เจ็บ หรือ​ถูก​ต้อน​ไป​โดย​ไม่‍มี​ใคร​เห็น

11. ต้อง​ให้​ผู้‍รับ‍ฝาก​นั้น​สาบาน​ต่อ​พระ‍ยาห์‌เวห์ ต่อ‍หน้า​เพื่อน‍บ้าน​ว่า​เขา​ไม่‍ได้​ลัก​ของ​ของ​เพื่อน‍บ้าน​ไป แล้ว​เจ้า​ของ​นั้น​จะ​ต้อง​ยอม‍รับ ส่วน​ผู้‍รับ‍ฝาก​นั้น​ไม่​ต้อง​จ่าย​ค่า‍ชด‍ใช้

12. แต่​ถ้า​สัตว์​นั้น​ถูก​ลัก​ไป ขณะ‍ที่​ผู้‍รับ‍ฝาก​อยู่​ด้วย ผู้‍รับ‍ฝาก​ต้อง​จ่าย​ค่า‍ชด‍ใช้​แก่​เจ้า​ของ

13. ถ้า​มี​สัตว์‍ร้าย​มา​กัด​ฉีก​สัตว์​นั้น​ตาย จง​เอา​ซาก​มา​ให้​ตรวจ‍ดู​เป็น​หลัก‍ฐาน แล้ว​ผู้‍รับ‍ฝาก​ไม่​ต้อง​จ่าย​ค่า‍ชด‍ใช้​สำหรับ​สัตว์​ที่​ถูก​กัด​ฉีก​นั้น

14. “ถ้า​ผู้​ใด​ยืม​สัตว์​จาก​เพื่อน‍บ้าน แล้ว​มัน​เกิด​บาด‍เจ็บ หรือ​ตาย​ระหว่าง​เวลา​ที่​เจ้า​ของ​ไม่​อยู่ ผู้​ยืม​ต้อง​จ่าย​ค่า‍ชด‍ใช้​เต็ม​ตาม​จำ‌นวน

15. ถ้า​เจ้า​ของ​อยู่​ด้วย ผู้​ยืม​ไม่​ต้อง​จ่าย​ค่า‍ชด‍ใช้ ถ้า​เป็น​ของ‍เช่า​ให้​คิด​แต่​ค่า‍เช่า​เท่า​นั้น

อ่านบทที่สมบูรณ์ อพยพ 22