1. ในเดือนที่สามนับตั้งแต่ชนชาติอิสราเอลออกจากแผ่นดินอียิปต์ ในวันนั้นพวกเขามาถึงถิ่นทุรกันดารซีนาย
2. เมื่อเคลื่อนออกจากเรฟีดิม มาถึงถิ่นทุรกันดารซีนาย พวกเขาก็ตั้งค่ายอยู่ในถิ่นทุรกันดาร คนอิสราเอลตั้งค่ายอยู่ที่นั่นหน้าภูเขานั้น
3. โมเสสขึ้นไปเข้าเฝ้าพระเจ้า พระยาห์เวห์ตรัสกับท่านจากภูเขานั้นว่า “จงบอกวงศ์วานยาโคบและชนชาติอิสราเอลดังนี้ว่า
4. พวกเจ้าได้เห็นสิ่งที่เราทำกับคนอียิปต์แล้ว และที่เราชูพวกเจ้าขึ้นดุจดังด้วยปีกนกอินทรี เพื่อนำพวกเจ้ามาถึงเรา
5. ฉะนั้น ถ้าพวกเจ้าฟังเสียงเราจริงๆ และรักษาพันธสัญญาของเราไว้ พวกเจ้าจะเป็นของล้ำค่าของเราที่เราเลือกสรรจากท่ามกลางชนชาติทั้งปวง เพราะแผ่นดินทั้งสิ้นเป็นของเรา
6. พวกเจ้าจะเป็นอาณาจักรปุโรหิต และเป็นชนชาติบริสุทธิ์สำหรับเรา นี่เป็นถ้อยคำที่เจ้าต้องบอกกับคนอิสราเอล”
7. โมเสสจึงมาเรียกประชุมพวกผู้ใหญ่ของประชาชน แล้วประกาศข้อความทั้งหมดนี้ต่อหน้าพวกเขาตามที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชาท่าน
8. ประชาชนทั้งสิ้นก็ตอบพร้อมกันว่า “ทุกอย่างที่พระยาห์เวห์ตรัสนั้น พวกข้าพเจ้าจะทำตาม”โมเสสจึงนำถ้อยคำของประชาชนกลับไปกราบทูลพระยาห์เวห์
9. พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “นี่แน่ะ เราจะมาหาเจ้าในเมฆหนาทึบ เพื่อประชาชนจะได้ยินขณะที่เราพูดกับเจ้า แล้วจะได้เชื่อถือเจ้าเสมอ”เมื่อโมเสสนำถ้อยคำของประชาชนไปกราบทูลพระยาห์เวห์
10. พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “จงไปหาประชาชนและชำระพวกเขาให้บริสุทธิ์ในวันนี้และวันพรุ่งนี้ และให้พวกเขาซักเสื้อผ้าให้สะอาด
11. จงเตรียมตัวไว้ให้พร้อมในวันที่สาม เพราะในวันที่สามนั้น พระยาห์เวห์จะเสด็จลงมาบนภูเขาซีนายต่อหน้าประชาชนทั้งปวง
12. จงกำหนดเขตให้ประชาชนอยู่รอบภูเขา แล้วกำชับว่า ‘จงระวังตัวให้ดี อย่าขึ้นไปบนภูเขาหรือถูกต้องเชิงเขานั้น ใครถูกต้องภูเขาต้องมีโทษถึงตาย
13. ห้ามเอามือถูกต้องผู้นั้น แต่ให้เอาหินขว้างหรือยิงด้วยลูกศร จะเป็นสัตว์ก็ดีหรือเป็นมนุษย์ก็ดี ห้ามไว้ชีวิต’ เมื่อมีเสียงแตรเป่ายาว จึงให้พวกเขาขึ้นมาที่ภูเขานั้น”