4. อย่าให้ดวงตาของเจ้าหลับลงอย่าให้หนังตาของเจ้าปรือไป
5. จงปลีกตัวของเจ้าจากภัย อย่างละมั่งปลีกตัวจากมือของนายพรานอย่างนกจากมือของคนจับนก
6. คนเกียจคร้านเอ๋ย ไปหามดไป๊พิเคราะห์ดูทางของมัน และจงมีปัญญา
7. โดยปราศจากหัวหน้าเจ้าหน้าที่หรือผู้ปกครอง
8. มันเตรียมอาหารของมันในฤดูแล้งและสะสมเสบียงของมันในฤดูเกี่ยว
9. คนเกียจคร้านเอ๋ย เจ้าจะนอนนานเท่าไร?เมื่อไรเจ้าจะลุกขึ้นจากหลับ?
10. หลับนิด เคลิ้มหน่อยกอดมือพักนิดหน่อย
11. แล้วความจนจะมาหาเจ้าอย่างคนจรจัดและความขัดสน อย่างคนถืออาวุธ
12. คนถ่อย คนเลวคือคนที่เที่ยวไปด้วยวาจาคดๆ
13. ตาของเขาก็ขยิบ เท้าของเขาก็ขยับนิ้วของเขาก็เขยิบชี้ไป
14. ความตลบตะแลงในใจเขาคิดประดิษฐ์ความชั่วร้ายหว่านความแตกร้าวอยู่ทุกเวลา
15. เพราะฉะนั้นความหายนะจะมาถึงเขาอย่างฉับพลันเขาจะถูกทำลายทันทีโดยไม่มีทางแก้ไข
16. มีหกสิ่งซึ่งพระยาห์เวห์ทรงเกลียดมีเจ็ดสิ่งซึ่งเป็นที่น่าเกลียดน่าชังสำหรับพระองค์
17. ได้แก่ ดวงตายโส ลิ้นมุสาและมือที่เข่นฆ่าคนบริสุทธิ์