3. คนที่รักปัญญาย่อมทำให้บิดาของตนเปรมปรีดิ์แต่ผู้ที่คบหาหญิงโสเภณีก็ผลาญทรัพย์จนสิ้น
4. กษัตริย์ทรงทำให้บ้านเมืองเป็นปึกแผ่นด้วยความยุติธรรมแต่คนที่รับสินบนทำให้มันย่อยยับ
5. คนที่ป้อยอเพื่อนบ้านของตนย่อมกางข่ายไว้ดักเท้าของเขา
6. คนชั่วติดกับโดยความทรยศของตนแต่คนชอบธรรมร้องเพลงและเปรมปรีดิ์
7. คนชอบธรรมรู้จักสิทธิของคนจนคนอธรรมไม่เข้าใจความรู้อย่างนี้
8. คนชอบเยาะเย้ยทำให้บ้านเมืองลุกเป็นไฟแต่คนมีปัญญาทำให้ความโกรธเกรี้ยวสงบลง
9. ถ้าคนมีปัญญามีเรื่องโต้เถียงกับคนโง่คนโง่ก็เดือดดาล ทั้งหัวเราะและไม่มีความสงบ
10. พวกกระหายเลือดย่อมเกลียดคนดีพร้อมแต่คนซื่อตรงก็แสวงหาชีวิตอย่างเขา
11. คนโง่ระบายความโกรธออกมาเต็มที่แต่คนมีปัญญาย่อมยับยั้งไว้เงียบๆ
12. ถ้าผู้ครอบครองใส่ใจคำพูดเท็จข้าราชการทั้งสิ้นของท่านก็พลอยเป็นคนอธรรม
13. คนยากจนและผู้กดขี่เหมือนกันอยู่อย่างหนึ่งคือพระยาห์เวห์ประทานความสว่างแก่ดวงตาของคนทั้งสอง