4. จงไล่ขี้แร่ออกจากเงินแล้วจะมีวัสดุสำหรับช่างเงิน
5. จงไล่คนอธรรมออกไปเสียจากพระพักตร์พระราชาแล้วพระที่นั่งของพระองค์จะสถาปนาไว้ด้วยความชอบธรรม
6. อย่ายกย่องตัวเองเฉพาะพระพักตร์พระราชาและอย่ายืนอยู่ในที่ของคนใหญ่คนโต
7. เพราะให้เขากล่าวกับเจ้าว่า “เชิญขึ้นมาที่นี่”ก็ดีกว่าถูกไล่ลงไปที่ต่ำต่อหน้าเจ้านายสิ่งที่ดวงตาของเจ้าเห็น
8. อย่าด่วนนำเข้ามายังโรงศาลมิฉะนั้นในที่สุดเจ้าจะทำอย่างไรหากเพื่อนบ้านของเจ้าทำให้เจ้าขายหน้า
9. จงถกเรื่องของเจ้ากับเพื่อนบ้านและอย่าเผยความลับของอีกฝ่ายหนึ่ง
10. เกรงว่าผู้ที่ได้ยินจะประณามเจ้าและเจ้าจะเสียชื่อตลอดไป
11. ถ้อยคำที่พูดถูกกาลเทศะเหมือนผลแอปเปิ้ลทองคำล้อมด้วยเงิน
12. คำตักเตือนของคนมีปัญญาแก่หูที่คอยฟังก็เหมือนห่วงทองคำและเครื่องประดับทองบริสุทธิ์
13. หิมะให้ความเย็นในฤดูเกี่ยวอย่างไรผู้สื่อสารที่ซื่อสัตย์ต่อผู้ที่ใช้เขา ย่อมทำให้จิตวิญญาณของนายชุ่มชื่นอย่างนั้น
14. คนที่อวดว่าจะให้ของกำนัลแต่ไม่ได้ให้ก็เหมือนเมฆและลมที่ไม่มีฝน
15. ความอดกลั้นอาจชักนำผู้ครอบครองได้และลิ้นอ่อนหวานอาจโน้มน้าวใจให้อ่อนลงได้
16. ถ้าเจ้าพบน้ำผึ้ง จงกินแต่พอดีเกรงว่าเจ้าจะอิ่มและอาเจียนออกมา
17. อย่าไปเยี่ยมเพื่อนบ้านของเจ้าบ่อยๆเกรงว่าเขาจะเอือมระอาเจ้า และเกลียดชังเจ้า
18. ผู้ใดเป็นพยานเท็จกล่าวหาเพื่อนบ้านของตนก็เหมือนกระบองศึก หรือดาบ หรือลูกธนูคมกริบ
19. การวางใจคนไม่ซื่อในวันยากลำบากก็เหมือนฟันที่ผุหรือเท้าที่ซวนเซ
20. คนที่ร้องเพลงให้คนหนักใจฟังก็เหมือนคนถอดเสื้อผ้าออกในวันอากาศหนาวและเหมือนเอาน้ำส้มสายชูมาราดบนแผล