1. เมื่อเจ้านั่งรับประทานกับผู้ครอบครองจงสังเกตให้ดีว่าอะไรอยู่ข้างหน้าเจ้า
2. เจ้าจงบังคับตัวไว้ถ้าเจ้าเป็นคนตะกละ
3. อย่าปรารถนาของโอชะของผู้ครอบครองนั้นเพราะมันเป็นอาหารที่หลอกลวง
4. อย่าโหมงานจนอ่อนล้าเพื่อจะเป็นคนมั่งมีจงฉลาดพอที่จะหยุดพัก
5. เมื่อเจ้าเหลือบตามองทรัพย์นั้น มันก็หายไปแล้วไม่ใช่หรือ?เพราะแน่นอนทีเดียวมันจะสร้างปีกขึ้นมามันจะบินไปในท้องฟ้าเหมือนนกอินทรี
6. อย่ากินอาหารของคนตระหนี่อย่าปรารถนาของโอชะของเขา
7. เพราะเขาคอยนับอยู่ในใจเขาพูดกับเจ้าว่า “จงกินและดื่มเถิด”แต่ใจของเขาไม่ได้อยู่กับเจ้า
8. เจ้าจะสำรอกอาหารซึ่งเจ้าได้กินเข้าไปนั้นและเสียถ้อยคำอ่อนหวานของเจ้าไปเปล่าๆ
9. อย่าพูดให้คนโง่ได้ยินเพราะเขาจะดูหมิ่นปัญญาแห่งถ้อยคำของเจ้า
10. อย่าย้ายหลักเขตเก่าแก่และอย่ารุกล้ำไร่นาของลูกกำพร้า
11. เพราะพระผู้ไถ่ของลูกกำพร้านั้นแข็งแรงพระองค์จะทรงสู้ความกับเจ้าในคดีของพวกเขา
12. จงเปิดใจรับคำสั่งสอนและจงเงี่ยหูฟังถ้อยคำแห่งความรู้
13. อย่าละเลยการตีสอนเด็กเพราะถ้าเจ้าตีเขาด้วยไม้เรียว เขาจะไม่ตาย
14. ถ้าเจ้าตีเขาด้วยไม้เรียวเจ้าจะช่วยชีวิตเขาให้พ้นจากแดนคนตาย