14. ของกำนัลซึ่งให้ในที่ลับตาย่อมขจัดโทสะและสินบนลับๆ ก็กำจัดความโกรธเกรี้ยวได้
15. เมื่อมีการปฏิบัติอย่างยุติธรรม คนชอบธรรมก็ยินดีแต่คนประพฤติชั่วหวาดผวา
16. มนุษย์ที่หลงไปจากทางแห่งความเข้าใจจะพักอยู่ในที่ประชุมของคนตาย
17. คนที่รักความบันเทิงจะเป็นคนจนคนที่รักเหล้าองุ่นและน้ำมันจะไม่มั่งคั่ง
18. คนชั่วเป็นค่าไถ่คนชอบธรรมและคนอธรรมเป็นค่าไถ่คนเที่ยงธรรม
19. อาศัยอยู่ในแดนกันดารดีกว่าอยู่กับหญิงขี้ทะเลาะและจู้จี้ขี้บ่น
20. คลังทรัพย์ล้ำค่าและน้ำมันมีอยู่ในที่อาศัยของคนมีปัญญาแต่คนโง่ผลาญมันจนเกลี้ยง
21. คนที่ติดตามความชอบธรรมและความกรุณาจะพบชีวิต ความชอบธรรม และเกียรติยศ
22. คนมีปัญญาปีนเข้าเมืองของคนมีกำลังและพังทลายที่มั่นซึ่งเขาไว้วางใจ
23. คนที่ระวังปากและลิ้นของตนก็ปกป้องตัวเองจากความยุ่งยาก
24. “คนชอบเยาะเย้ย” เป็นชื่อของคนเย่อหยิ่งจองหองผู้ประพฤติตัวด้วยความโอหัง
25. ความอยากของคนเกียจคร้านฆ่าตัวเขาเองเพราะมือของเขาไม่ยอมทำงาน
26. คนโลภก็โลภอยู่วันยังค่ำแต่คนชอบธรรมให้อย่างไม่อั้น