15. บุคคลที่ตัดสินว่าคนอธรรมไม่มีความผิดและบุคคลที่ลงโทษคนชอบธรรมทั้งสองก็เป็นที่เกลียดชังต่อพระยาห์เวห์
16. ทำไมคนโง่จึงมีเงินในมือเพื่อซื้อปัญญาในเมื่อเขาไม่มีใจปรารถนา?
17. มิตรสหายย่อมรักกันทุกเวลาและพี่น้องเกิดมาเพื่อช่วยกันยามทุกข์ยาก
18. คนไม่มีสามัญสำนึกย่อมให้คำปฏิญาณและเป็นผู้ค้ำประกันต่อหน้าเพื่อนบ้านของตน
19. ผู้รักการละเมิดก็รักการวิวาทผู้ทำประตูบ้านของตนให้สูงก็แสวงหาการทำลาย
20. คนใจคดจะไม่เจริญรุ่งเรืองและผู้ที่มีลิ้นตลบตะแลงย่อมตกอยู่ในความยากลำบาก
21. ผู้ให้กำเนิดคนโง่ย่อมทุกข์โศกและบิดาของคนโง่เขลาไม่มีความชื่นบาน
22. ใจร่าเริงเป็นยาอย่างดีแต่จิตใจชอกช้ำทำให้กระดูกแห้ง
23. คนอธรรมรับสินบนเป็นการลับเพื่อผันแปรวิถีแห่งความยุติธรรม
24. คนที่มีความเข้าใจย่อมจับจ้องดูปัญญาแต่ตาของคนโง่อยู่ที่สุดปลายแผ่นดินโลก
25. บุตรชายโง่เป็นความโศกสลดแก่บิดาและเป็นความขมขื่นแก่มารดา
26. การลงโทษคนชอบธรรมก็ไม่ดีการโบยตีคนดีเพราะความซื่อตรงก็ผิด
27. บุคคลที่ยับยั้งถ้อยคำของเขาเป็นคนมีความรู้และบุคคลผู้มีจิตใจเยือกเย็นเป็นคนมีความเข้าใจ
28. แม้คนโง่หากนิ่งเสียก็นับว่ามีปัญญาเมื่อเขาปิดปากของตนก็นับว่ามีความคิด