22. ปัญญาเป็นน้ำพุแห่งชีวิตแก่ผู้เป็นเจ้าของแต่ความโง่เป็นการลงโทษแก่คนโง่
23. ใจของคนมีปัญญาทำให้วาจาของเขาสุขุมและเพิ่มอำนาจการสั่งสอนแก่ปากของเขา
24. ถ้อยคำแช่มชื่นเป็นเหมือนรวงผึ้งเป็นความหวานแก่วิญญาณจิตและเป็นพลานามัยแก่ร่างกาย
25. มีทางหนึ่งซึ่งคนเราคิดว่าถูกแต่ปลายทางคือความมรณา
26. ความหิวของคนงานทำงานให้เขาเพราะปากของเขากระตุ้นเขาไป
27. คนถ่อยคิดแผนชั่วปองร้ายคนอื่นคำพูดจากริมฝีปากของเขาเหมือนไฟลวก
28. คนตลบตะแลงแพร่การวิวาทและผู้ซุบซิบนินทาก็แยกเพื่อนสนิทออกจากกัน
29. คนโหดร้ายล่อชวนเพื่อนบ้านของเขาและนำเขาไปในทางไม่ดี
30. บุคคลผู้ขยิบตากะแผนงานที่ตลบตะแลงบุคคลผู้เม้มปากของเขานำความชั่วร้ายให้เกิดขึ้น
31. ศีรษะที่มีผมหงอกเป็นมงกุฎแห่งศักดิ์ศรีซึ่งจะพบได้ก็แต่ในผู้ดำเนินชีวิตด้วยความชอบธรรม
32. บุคคลผู้โกรธช้าก็ดีกว่าคนมีกำลังมากและบุคคลผู้ปกครองจิตใจตนเองก็ดีกว่าผู้ที่ตีเมืองได้
33. ฉลากนั้นถูกทอดลงที่ตักแต่ผลที่ออกทุกอย่างมาจากพระยาห์เวห์