12. คนที่ชอบเยาะเย้ยคนอื่นไม่ชอบถูกตักเตือนเขาจะไม่ไปหาคนมีปัญญา
13. ใจยินดีทำให้ใบหน้าแช่มชื่นแต่เมื่อใจเศร้าหมอง ดวงจิตก็สลาย
14. ใจของคนที่มีความเข้าใจก็แสวงหาความรู้แต่ปากของคนโง่กินความโง่เป็นอาหาร
15. วันทั้งสิ้นของคนที่ทุกข์ใจก็เลวร้ายแต่ใจร่าเริงมีงานเลี้ยงต่อเนื่องกัน
16. มีทรัพย์น้อยแต่มีความยำเกรงพระยาห์เวห์ก็ดีกว่ามีทรัพย์มากแต่มีความวิตกกังวลอยู่ด้วย
17. กินผักเป็นอาหารในที่ที่มีความรักก็ดีกว่ากินเนื้อวัวอ้วนโดยมีความเกลียดชังอยู่ด้วย
18. คนอารมณ์ร้อนเร้าให้เกิดการวิวาทแต่คนที่โกรธช้าก็ระงับการพิพาท
19. ทางของคนเกียจคร้านเต็มไปด้วยต้นหนามแต่วิถีของคนเที่ยงธรรมเป็นทางราบ
20. บุตรชายที่มีปัญญาทำให้บิดายินดีแต่คนโง่ดูหมิ่นมารดาของตน
21. ความโง่เป็นความยินดีแก่ผู้ที่ขาดสามัญสำนึกแต่คนที่มีความเข้าใจจะดำเนินในทางซื่อตรง
22. ปราศจากการปรึกษาหารือ แผนงานก็ล้มเหลวแต่เมื่อมีผู้แนะนำจำนวนมาก แผนงานนั้นก็สำเร็จ
23. คนที่มีคำตอบเหมาะๆ ในปากย่อมยินดีคำเดียวที่ถูกกาลเทศะก็ดีจริงๆ
24. วิถีแห่งชีวิตนำคนฉลาดขึ้นเบื้องบนเพื่อเขาจะได้หลีกหนีจากแดนคนตายเบื้องล่าง
25. พระยาห์เวห์ทรงรื้อถอนบ้านของคนเย่อหยิ่งแต่ทรงให้อาณาเขตของหญิงม่ายคงอยู่เหมือนเดิม