3. ความซื่อสัตย์ของคนเที่ยงธรรมย่อมนำเขาแต่ความคดโกงของคนทรยศย่อมทำลายเขา
4. ความมั่งคั่งไม่มีประโยชน์ในวันแห่งพระพิโรธแต่ความชอบธรรมช่วยให้พ้นจากความมรณา
5. ความชอบธรรมของคนที่ดีพร้อมย่อมทำให้ทางของเขาตรงแต่คนอธรรมจะล้มลงด้วยความอธรรมของตน
6. ความชอบธรรมของคนเที่ยงธรรมย่อมช่วยกู้เขาแต่คนทรยศจะถูกความอยากของตนจับเป็นเชลย
7. เมื่อคนอธรรมตาย ความมุ่งหวังของเขาก็มลายไปและความใฝ่ฝันของผู้มีอิทธิพลก็สลาย
8. คนชอบธรรมได้รับการช่วยเหลือให้พ้นจากความลำบากและคนอธรรมเข้าไปแทนที่
9. คนที่ไม่นับถือพระเจ้าทำลายเพื่อนบ้านของเขาด้วยปากแต่คนชอบธรรมจะรอดพ้นด้วยความรู้
10. เมื่อคนชอบธรรมอยู่เย็นเป็นสุข บ้านเมืองก็เปรมปรีดิ์และเมื่อคนอธรรมพินาศ ก็มีเสียงโห่ร้องด้วยความยินดี
11. โดยพรของคนเที่ยงธรรม บ้านเมืองก็เป็นที่ยกย่องแต่โดยปากของคนอธรรม บ้านเมืองก็ล่มจม
12. คนที่ดูหมิ่นเพื่อนบ้านของตนย่อมไม่มีสามัญสำนึกแต่คนที่มีความเข้าใจก็นิ่งเงียบ