52. แล้วพระองค์ทรงนำประชากรของพระองค์ออกมาเหมือนนำแกะและทรงพาพวกเขาไปในถิ่นทุรกันดารเหมือนพาฝูงแพะแกะ
53. พระองค์ทรงนำพวกเขาไปอย่างปลอดภัย เขาจึงไม่กลัวแต่ทะเลท่วมศัตรูของพวกเขา
54. และพระองค์ทรงพาพวกเขามายังแดนบริสุทธิ์ของพระองค์ยังภูเขานี้ซึ่งพระหัตถ์ขวาของพระองค์ได้เนรมิตขึ้น
55. พระองค์ทรงขับประชาชาติต่างๆ ออกไปต่อหน้าพวกเขาพระองค์ทรงวัดแบ่งแดนประชาชาตินั้นให้เป็นมรดกและทรงตั้งเผ่าทั้งหลายของอิสราเอลให้อยู่ในเต็นท์ของตน
56. แต่เขาทั้งหลายยังทดลองและกบฏต่อพระเจ้าผู้สูงสุดมิได้เชื่อฟังพระโอวาทของพระองค์
57. กลับหันไปเสียและประพฤติทรยศอย่างบรรพบุรุษของพวกเขาเขาบิดไปเหมือนคันธนูที่ไว้ใจไม่ได้
58. เพราะพวกเขายั่วเย้าพระองค์ให้กริ้วด้วยเรื่องปูชนียสถานสูงของเขาได้ทำให้พระองค์ทรงหวงแหนเขาด้วยเรื่องรูปเคารพแกะสลักของเขา
59. เมื่อพระเจ้าทรงสดับแล้ว พระองค์ก็ทรงเกรี้ยวกราดและทรงปฏิเสธอิสราเอลอย่างเด็ดขาด
60. พระองค์ทรงละที่ประทับในเมืองชิโลห์คือพลับพลาที่พระองค์ทรงตั้งไว้ท่ามกลางมนุษย์
61. และทรงให้ฤทธานุภาพของพระองค์แก่การเป็นเชลยและชนอันเป็นพระสิริของพระองค์แก่มือของคู่อริ
62. พระองค์ทรงมอบประชากรของพระองค์แก่ดาบและทรงเกรี้ยวกราดต่อมรดกของพระองค์
63. หนุ่มๆ ของเขาถูกไฟเผาผลาญสาวๆ ของเขาจึงไม่มีเพลงแต่งงาน
64. ปุโรหิตของเขาล้มลงด้วยดาบและหญิงม่ายของเขาไม่อาจร้องไห้ไว้ทุกข์
65. แล้วองค์เจ้านายทรงตื่นอย่างตื่นบรรทมอย่างนักรบโห่ร้องเพราะฤทธิ์เหล้าองุ่น
66. และพระองค์ทรงตีคู่อริของพระองค์ให้ถอยหลังและให้เขาถูกเยาะเย้ยเป็นนิตย์
67. พระองค์ทรงปฏิเสธเต็นท์ของโยเซฟพระองค์มิได้ทรงเลือกเผ่าเอฟราอิม
68. แต่พระองค์ทรงเลือกเผ่ายูดาห์ภูเขาศิโยนซึ่งพระองค์ทรงรัก
69. พระองค์ทรงสร้างสถานนมัสการของพระองค์ อย่างกับฟ้าสวรรค์สูงอย่างแผ่นดินโลกซึ่งพระองค์ทรงตั้งไว้เป็นนิตย์