31. ความกริ้วของพระเจ้าก็พลุ่งขึ้นต่อพวกเขาและพระองค์ทรงสังหารคนแข็งแรงที่สุดของเขาเสียและทรงคว่ำคนหนุ่มในอิสราเอล
32. ถึงมีเรื่องทั้งสิ้นนี้ พวกเขาก็ยังทำบาปและมิได้เชื่อถือการอัศจรรย์ต่างๆ ของพระองค์
33. พระองค์จึงทรงทำให้วันของพวกเขาหายไปดังลมหายใจและทรงให้ปีของเขาหายไปอย่างน่าสยดสยอง
34. เมื่อพระองค์ทรงสังหารพวกเขา เขาก็แสวงหาพระองค์เขาได้กลับมาเสาะหาพระเจ้าด้วยใจกระตือรือร้น
35. พวกเขาระลึกว่าพระเจ้าทรงเป็นพระศิลาของเขาและพระเจ้าผู้สูงสุดทรงเป็นพระผู้ไถ่ของเขา
36. แต่พวกเขาลวงพระองค์ด้วยปากและด้วยลิ้น พวกเขาก็มุสาต่อพระองค์
37. เพราะใจของพวกเขาไม่ภักดีต่อพระองค์เขาไม่ซื่อตรงต่อพันธสัญญาของพระองค์
38. ถึงกระนั้น ด้วยพระกรุณาพระองค์ทรงอภัยความชั่วของเขาและมิได้ทรงทำลายเขาพระองค์ทรงยับยั้งความกริ้วของพระองค์บ่อยๆและมิได้กวนพระพิโรธทั้งสิ้นของพระองค์ขึ้นมา
39. พระองค์ทรงระลึกว่าพวกเขาเป็นเพียงเนื้อหนังเป็นลมที่ผ่านไปแล้วมิได้กลับมาอีก