1. ประชากรของข้าเอ๋ย จงเงี่ยหูฟังคำสอนของข้าจงเอียงหูฟังถ้อยคำจากปากข้า
2. ข้าจะอ้าปากกล่าวคำอุปมาข้าจะกล่าวคำปริศนาของโบราณกาล
3. ถึงสิ่งที่เราได้ยินได้ทราบที่บรรพบุรุษของเราได้บอกเรา
4. เราจะไม่ซ่อนไว้จากลูกหลานของพวกเขาแต่จะบอกแก่คนรุ่นหลังถึงพระราชกิจอันน่าสรรเสริญของพระยาห์เวห์ และฤทธานุภาพของพระองค์และการอัศจรรย์ต่างๆ ซึ่งพระองค์ได้ทรงกระทำ
5. เพราะพระองค์ทรงสถาปนาพระโอวาทไว้ในยาโคบและทรงตั้งธรรมบัญญัติไว้ในอิสราเอลซึ่งพระองค์ทรงบัญชาแก่บรรพบุรุษของเราว่าให้แจ้งเรื่องราวเหล่านั้นแก่ลูกหลานของพวกเขา
6. เพื่อคนรุ่นหลังคือลูกหลานที่จะเกิดมา จะทราบเรื่องและจะลุกขึ้นบอกลูกหลานของพวกเขาต่อไปอีก
7. เพื่อพวกเขาจะตั้งความหวังไว้ในพระเจ้าและไม่ลืมพระราชกิจของพระเจ้าแต่รักษาพระบัญญัติของพระองค์
8. และเพื่อพวกเขาจะมิได้เหมือนบรรพบุรุษซึ่งเป็นชาติพันธุ์ที่ดื้อดึงและมักกบฏชาติพันธุ์ที่จิตใจไม่มั่นคงผู้ซึ่งจิตวิญญาณของเขาไม่ซื่อตรงต่อพระเจ้า
9. คนเอฟราอิม พร้อมสรรพไปด้วยคันธนูได้หันกลับในวันสงคราม
10. เขาทั้งหลายมิได้รักษาพันธสัญญาของพระเจ้าและปฏิเสธที่จะเดินตามธรรมบัญญัติของพระองค์
11. พวกเขาลืมบรรดากิจการของพระองค์และลืมการอัศจรรย์ต่างๆ ซึ่งพระองค์ทรงสำแดงแก่พวกเขา
12. พระองค์ทรงทำการอัศจรรย์ต่อหน้าต่อตาบรรพบุรุษของพวกเขาในแผ่นดินอียิปต์ ในไร่นาโศอัน
13. พระองค์ทรงแยกทะเลและทรงให้พวกเขาเดินผ่านไปและทรงทำให้น้ำตั้งขึ้นเป็นพะเนิน
14. ในกลางวันพระองค์ทรงนำพวกเขาด้วยเมฆและด้วยแสงไฟตลอดคืนยังรุ่ง
15. พระองค์ทรงแยกศิลาเป็นช่องในถิ่นทุรกันดารและทรงให้พวกเขาดื่มน้ำอย่างมากมายเหมือนมาจากที่ลึก
16. พระองค์ทรงทำให้ลำธารออกมาจากหินและทรงทำให้น้ำไหลลงมาเหมือนแม่น้ำ
17. แต่พวกเขายังทำบาปมากยิ่งขึ้นต่อพระองค์ได้กบฏต่อองค์ผู้สูงสุดในที่แห้งแล้ง
18. พวกเขาทดลองพระเจ้าในใจของเขาโดยเรียกร้องอาหารที่เขาอยาก
19. พวกเขาพูดหมิ่นพระเจ้าว่า“พระเจ้าจะทรงเตรียมโต๊ะอาหารในถิ่นทุรกันดารได้หรือ?