4. คนที่เกลียดชังข้าพระองค์อย่างไร้เหตุผลมีมากยิ่งกว่าเส้นผมบนศีรษะข้าพระองค์คนที่ทำลายข้าพระองค์ก็มากมายคือพวกศัตรูผู้ใส่ร้ายข้าพระองค์บัดนี้ข้าพระองค์จะต้องส่งคืนสิ่งที่ข้าพระองค์มิได้ขโมยไปหรือ?
5. ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงทราบถึงความโง่ของข้าพระองค์ความผิดทั้งหลายของข้าพระองค์จะซ่อนไว้จากพระองค์ไม่ได้
6. ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้านายผู้ทรงเป็นจอมทัพขออย่าให้บรรดาผู้ที่หวังในพระองค์ต้องอับอายเพราะข้าพระองค์ข้าแต่พระเจ้าของอิสราเอลขออย่าให้บรรดาผู้ที่เสาะหาพระองค์ต้องขายหน้าเพราะข้าพระองค์
7. เพราะเห็นแก่พระองค์ ข้าพระองค์ได้แบกรับการเยาะเย้ยความขายหน้าได้คลุมหน้าข้าพระองค์
8. ข้าพระองค์กลายเป็นแขกแปลกหน้าสำหรับพี่น้องและเป็นคนต่างด้าวสำหรับบุตรทั้งหลายของมารดา
9. ความร้อนใจในเรื่องพระนิเวศของพระองค์ได้เผาผลาญข้าพระองค์และคำเยาะเย้ยของผู้ที่เยาะเย้ยพระองค์ตกแก่ข้าพระองค์
10. เมื่อข้าพระองค์ร้องไห้และอดอาหารมันกลายเป็นการเยาะเย้ยข้าพระองค์
11. เมื่อข้าพระองค์ใช้ผ้ากระสอบเป็นเครื่องนุ่งห่มข้าพระองค์กลับเป็นขี้ปากของพวกเขา
12. คนที่นั่งที่ประตูเมืองก็พูดเรื่องข้าพระองค์คนขี้เมาแต่งเพลงร้องเย้ยข้าพระองค์
13. ข้าแต่พระยาห์เวห์ แต่ส่วนข้าพระองค์ ข้าพระองค์อธิษฐานต่อพระองค์ข้าแต่พระเจ้า ในเวลาอันเหมาะสมโดยความรักมั่นคงอันอุดมของพระองค์ขอทรงตอบข้าพระองค์โดยการช่วยกู้ที่แน่นอนของพระองค์