2. ขอทรงสดับและขอทรงตอบข้าพระองค์ข้าพระองค์ร้อนใจเมื่อร้องทุกข์ และข้าพระองค์ว้าวุ่นใจ
3. เพราะเสียงของศัตรูเพราะการกดขี่ของคนอธรรมเหตุว่าพวกเขานำความทุกข์มาให้ข้าพระองค์และเขาบ่มความเกลียดชังข้าพระองค์ด้วยความกริ้ว
4. ใจของข้าพระองค์ตรอมตรมอยู่ภายในและความสยดสยองของความตายโถมทับข้าพระองค์
5. ความกลัวและความสะทกสะท้านมาเหนือข้าพระองค์และความหวาดผวาก็ครอบงำข้าพระองค์
6. และข้าพระองค์กล่าวว่า “โอ ข้าอยากมีปีกอย่างนกพิราบจะได้บินหนีไปพักอย่างสงบ
7. เออ ข้าจะได้หนีไปให้ไกลข้าจะได้พักในถิ่นทุรกันดารเส-ลาห์
8. “ข้าจะรีบไปยังที่กำบังให้พ้นจากลมแรงกล้าและพายุ”
9. ข้าแต่องค์เจ้านาย ขอทรงทำลายแผนการของพวกเขา และขอทรงทำให้ภาษาของเขายุ่งเหยิงไปเพราะข้าพระองค์เห็นความทารุณ และการโกลาหลในนคร
10. พวกเขาเดินบนกำแพงรอบนครอยู่ทั้งวันทั้งคืนและความชั่วร้ายกับความทุกข์ร้อนอยู่ท่ามกลางนครนั้น
11. การทำลายอยู่ท่ามกลางนครนั้นการกดขี่และการฉ้อโกงไม่ขาดหายไปจากลานกว้างของนครนั้น
12. เพราะมิใช่ศัตรูที่เยาะเย้ยข้าพเจ้าข้าพเจ้าจึงจะทนได้มิใช่ผู้ที่เกลียดชังข้าพเจ้า ผู้ที่ยกตัวข่มข้าพเจ้าข้าพเจ้าจึงจะซ่อนตัวจากเขาได้
13. แต่เป็นท่าน ผู้เท่าเทียมกับข้าพเจ้าเป็นเพื่อนสนิทของข้าพเจ้า เป็นมิตรรู้จักมักคุ้นกับข้าพเจ้า