7. “ประชากรของเราเอ๋ย จงฟัง และเราจะพูดอิสราเอลเอ๋ย เราจะทักท้วงเจ้าเราเป็นพระเจ้า พระเจ้าของเจ้า
8. เรามิได้ตำหนิเจ้าเรื่องเครื่องสัตวบูชาของเจ้าเครื่องบูชาเผาทั้งตัวของเจ้ามีอยู่ต่อหน้าเราเสมอ
9. เราจะไม่รับวัวผู้จากเรือนของเจ้าหรือแพะผู้จากคอกของเจ้า
10. เพราะสัตว์ทุกตัวในป่าเป็นของเราทั้งสัตว์เลี้ยงบนภูเขาตั้งพันยอด
11. เรารู้จักนกแห่งขุนเขาทุกตัวและสัตว์ในท้องทุ่งเป็นของเรา
12. “ถ้าเราหิว เราจะไม่บอกเจ้าเพราะพิภพและสารพัดที่อยู่ในนั้นเป็นของเรา
13. เรากินเนื้อวัวผู้หรือ?เราดื่มเลือดแพะหรือ?
14. จงถวายเครื่องบูชาคือการขอบพระคุณแด่พระเจ้าและแก้บนของเจ้าต่อองค์ผู้สูงสุด
15. และจงร้องทูลเราในวันยากลำบากเราจะช่วยกู้เจ้า และเจ้าจะถวายเกียรติแก่เรา”
16. แต่พระเจ้าตรัสกับคนอธรรมว่า“เจ้ามีสิทธิ์อะไรมาท่องกฎเกณฑ์ของเราหรือรับพันธสัญญาของเราด้วยปากของเจ้า?
17. เพราะเจ้าเกลียดวินัยและเจ้าเหวี่ยงคำของเราไว้ข้างหลังเจ้า
18. เมื่อเจ้าเห็นขโมย เจ้าก็คบเขาและเจ้าเข้าสังคมกับคนล่วงประเวณี
19. “เจ้าปล่อยปากของเจ้าให้พูดชั่วและลิ้นของเจ้าปั้นการหลอกลวง
20. เจ้านั่งพูดใส่ร้ายพี่น้องของเจ้าเจ้านินทาเขา
21. เจ้าได้ทำสิ่งเหล่านี้ แล้วเราก็นิ่งเงียบเจ้าคิดว่าเราเป็นเหมือนเจ้าแต่เราจะตำหนิเจ้า และกล่าวโทษเจ้า
22. “เจ้าทั้งหลายผู้ลืมพระเจ้า จงพิจารณาเรื่องนี้หาไม่ เราจะฉีก และจะไม่มีสักคนช่วยกู้เจ้าได้
23. ผู้ถวายเครื่องบูชาคือการขอบพระคุณก็ให้เกียรติเราเราจะสำแดงความรอดของพระเจ้าแก่ผู้จัดทางของตนอย่างถูกต้อง”