พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

สดุดี 37:16-35 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

16. เล็กๆ น้อยๆ ที่​คน​ชอบ‍ธรรม​มี ก็​ดี​กว่าความ​อุดม‍สม‌บูรณ์​ของ​คน​อธรรม​มาก‍มาย

17. เพราะ​แขน​ของ​คน​อธรรม​จะ​หักแต่​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​ค้ำ‍จุน​คน​ชอบ‍ธรรม

18. พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​ทราบ​วัน‍เวลา​ของ​คน​ที่​ดี​พร้อมและ​มรดก​ของ​เขา​จะ​ดำรง​อยู่​เป็น​นิตย์

19. เขา​จะ​ไม่​อับอาย​ใน​เวลา​เลว‍ร้ายใน​ยาม​ขาด‍แคลน​เขา​จะ​มี​บริ‌บูรณ์

20. แต่​คน​อธรรม​จะ​พินาศศัตรู​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​เป็น​เหมือน​ศักดิ์‍ศรี​ของ​ทุ่ง‍หญ้าเขา​อันตร‌ธาน​ไป อันตร‌ธาน​ไป​เหมือน​ควัน

21. คน​อธรรม​ขอ​ยืม และ​ไม่​คืนแต่​คน​ชอบ‍ธรรม​ใจ​กว้าง​และ​แจก‍จ่าย

22. เพราะ​ผู้​ที่​พระ‍องค์​ทรง​อวย‍พร​จะ​ได้​แผ่น‍ดิน​เป็น​มรดกแต่​ผู้​ที่​พระ‍องค์​สาป​จะ​ถูก​ตัด​ออก​ไป

23. พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​นำ​ย่าง‍เท้า​คน​ใด​ให้​มั่น‍คงก็​คน​นั้น​แหละ​ที่​พระ‍องค์​พอ‍พระ‍ทัย​ทาง​ของ​เขา

24. แม้​เขา​สะดุด เขา​จะ​ไม่​ล้ม‍ลงเพราะ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​ยุด​มือ​เขา​ไว้

25. ข้าพ‌เจ้า​เคย​หนุ่ม และ​เดี๋ยว‍นี้​แก่​แล้วแต่​ข้าพ‌เจ้า​ยัง​ไม่​เคย​เห็น​คน​ชอบ‍ธรรม​ถูก​ทอด‍ทิ้งหรือ​เห็น​พงศ์‍พันธุ์​ของ​เขา​ขอ​ทาน

26. เขา​ใจ​กว้าง​และ​ให้​ยืม​เสมอและ​พงศ์‍พันธุ์​ของ​เขา​ก็​เป็น​พระ‍พร

27. จง​หัน​จาก​ความ​ชั่ว และ​จง​ทำ​ความ​ดีแล้ว​ท่าน​จะ​ดำรง​อยู่​เป็น​นิตย์

28. เพราะ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​รัก​ความ​ยุติ‍ธรรมพระ‍องค์​จะ​ไม่​ทรง​ทอด‍ทิ้ง​ผู้​จง‍รัก‍ภักดี​ของ​พระ‍องค์พระ‍องค์​จะ​ทรง​คุ้ม‍ครอง​คน​เหล่า‍นั้น​เป็น​นิตย์แต่​พงศ์‍พันธุ์​ของ​คน​อธรรม​จะ​ถูก​ตัด​ออก​ไป

29. คน​ชอบ‍ธรรม​จะ​ได้​แผ่น‍ดิน​เป็น​มรดกและ​อาศัย​อยู่​ที่​นั่น​เป็น​นิตย์

30. ปาก​ของ​คน​ชอบ‍ธรรม​กล่าว​สติ‍ปัญญาและ​ลิ้น​ของ​เขา​พูด​ความ​ยุติ‍ธรรม

31. ธรรม‍บัญญัติ​ของ​พระ‍เจ้า​อยู่​ใน​จิต‍ใจ​ของ​เขาและ​ย่าง‍เท้า​ของ​เขา​จะ​ไม่​พลาด

32. คน​อธรรม​เฝ้า‍ดู​คน​ชอบ‍ธรรมและ​หา​ช่อง‍ทาง​จะ​สัง‌หาร​เขา​เสีย

33. พระ‍ยาห์‌เวห์​จะ​ไม่​ทรง​ทิ้ง​คน​ชอบ‍ธรรม​ไว้​ใน​มือ​คน​อธรรมหรือ​ให้​เขา​ถูก​ลง‍โทษ​เมื่อ​เขา​ขึ้น​ศาล

34. จง​รอ‍คอย​พระ‍ยาห์‌เวห์ และ​รักษา​พระ‍มรรคา​ของ​พระ‍องค์​ไว้แล้ว​พระ‍องค์​จะ​ทรง​ยก‍ย่อง​ท่าน​ให้​ได้​แผ่น‍ดิน​เป็น​มรดกท่าน​จะ​มอง‍เห็น​คน​อธรรม​ถูก​ทำ‍ลาย

35. ข้าพ‌เจ้า​ได้​เห็น​คน​อธรรม​ใจ​ทมิฬสูง​เด่น​อย่าง​ต้น‍ไม้​พื้น​บ้าน​ที่​มี​ใบ‍ดก​เขียว‍สด

อ่านบทที่สมบูรณ์ สดุดี 37