13. แต่องค์เจ้านายทรงพระสรวลคนอธรรมเพราะทอดพระเนตรเห็นวันเวลาของเขากำลังมาถึง
14. คนอธรรมชักดาบและโก่งคันธนูเพื่อล้มคนยากจนและคนขัดสนเพื่อสังหารคนที่ดำเนินชีวิตอย่างเที่ยงธรรม
15. แต่ดาบของเขาจะแทงเข้าไปในใจของเขาเองและคันธนูของเขาจะหัก
16. เล็กๆ น้อยๆ ที่คนชอบธรรมมี ก็ดีกว่าความอุดมสมบูรณ์ของคนอธรรมมากมาย
17. เพราะแขนของคนอธรรมจะหักแต่พระยาห์เวห์ทรงค้ำจุนคนชอบธรรม
18. พระยาห์เวห์ทรงทราบวันเวลาของคนที่ดีพร้อมและมรดกของเขาจะดำรงอยู่เป็นนิตย์
19. เขาจะไม่อับอายในเวลาเลวร้ายในยามขาดแคลนเขาจะมีบริบูรณ์
20. แต่คนอธรรมจะพินาศศัตรูของพระยาห์เวห์เป็นเหมือนศักดิ์ศรีของทุ่งหญ้าเขาอันตรธานไป อันตรธานไปเหมือนควัน
21. คนอธรรมขอยืม และไม่คืนแต่คนชอบธรรมใจกว้างและแจกจ่าย
22. เพราะผู้ที่พระองค์ทรงอวยพรจะได้แผ่นดินเป็นมรดกแต่ผู้ที่พระองค์สาปจะถูกตัดออกไป
23. พระยาห์เวห์ทรงนำย่างเท้าคนใดให้มั่นคงก็คนนั้นแหละที่พระองค์พอพระทัยทางของเขา
24. แม้เขาสะดุด เขาจะไม่ล้มลงเพราะพระยาห์เวห์ทรงยุดมือเขาไว้
25. ข้าพเจ้าเคยหนุ่ม และเดี๋ยวนี้แก่แล้วแต่ข้าพเจ้ายังไม่เคยเห็นคนชอบธรรมถูกทอดทิ้งหรือเห็นพงศ์พันธุ์ของเขาขอทาน
26. เขาใจกว้างและให้ยืมเสมอและพงศ์พันธุ์ของเขาก็เป็นพระพร
27. จงหันจากความชั่ว และจงทำความดีแล้วท่านจะดำรงอยู่เป็นนิตย์