15. แต่พอข้าพระองค์สะดุด พวกเขาก็ยินดีเขารวมหัวกันต่อสู้ข้าพระองค์พวกอันธพาลซึ่งข้าพระองค์ไม่รู้จักได้ใส่ร้ายป้ายสีข้าพระองค์ไม่หยุดหย่อน
16. พวกเขาเย้ยหยันข้าพระองค์อย่างหยาบคายขบเขี้ยวเคี้ยวฟันใส่ข้าพระองค์
17. ข้าแต่องค์เจ้านาย พระองค์จะนิ่งทอดพระเนตรอีกนานเท่าใด?ขอทรงช่วยข้าพระองค์จากการปองร้ายของเขาช่วยชีวิตข้าพระองค์จากเหล่าสิงห์หนุ่ม
18. แล้วข้าพระองค์จะขอบพระคุณพระองค์ในที่ชุมนุมใหญ่ข้าพระองค์จะสรรเสริญพระองค์ท่ามกลางคนเป็นอันมาก
19. ขออย่าให้พวกศัตรูผู้ทรยศยินดีเย้ยข้าพระองค์และอย่าให้บรรดาผู้ที่เกลียดชังข้าพระองค์อย่างไร้เหตุผล ได้ส่งสายตายิ้มเยาะข้าพระองค์
20. เพราะเขาไม่พูดจาอย่างเป็นมิตรแต่คิดถ้อยคำหลอกลวงต่อผู้ที่อยู่อย่างสงบในแผ่นดิน
21. พวกเขาอ้าปากกว้างใส่ข้าพระองค์เขากล่าวว่า “ฮะฮ้า ฮะฮ้าเราได้เห็นกับตาแล้ว”
22. ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ได้ทอดพระเนตรแล้ว ขออย่าทรงนิ่งเฉยข้าแต่องค์เจ้านาย ขออย่าสถิตไกลจากข้าพระองค์
23. ข้าแต่พระเจ้า องค์เจ้านายของข้าพระองค์ ขอทรงลุกขึ้น ขอทรงตื่นขึ้นเพื่อปกป้องสิทธิของข้าพระองค์เพื่อพิจารณาคดีของข้าพระองค์เถิด
24. ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าของข้าพระองค์ ขอประทานความเป็นธรรมแก่ข้าพระองค์ตามความชอบธรรมของพระองค์และขออย่าให้พวกเขายินดีเย้ยข้าพระองค์