11. พวกพยานคิดร้ายลุกขึ้นเขาถามข้าพระองค์ถึงสิ่งที่ข้าพระองค์ไม่ทราบ
12. พวกเขาตอบแทนความดีของข้าพระองค์ด้วยความชั่วจิตใจของข้าพระองค์ก็ตรอมตรม
13. ส่วนข้าพระองค์ เมื่อพวกเขาป่วยข้าพระองค์สวมผ้ากระสอบข้าพระองค์ถ่อมตัวลงด้วยการอดอาหารข้าพระองค์ซบหน้าลงที่อก อธิษฐาน
14. ข้าพระองค์ทุกข์ใจ อย่างกับเขาเป็นเพื่อน หรือเป็นพี่น้องของข้าพระองค์ข้าพระองค์หมอบราบลงอย่างทุกข์โศก อย่างกับคนไว้ทุกข์ให้มารดา
15. แต่พอข้าพระองค์สะดุด พวกเขาก็ยินดีเขารวมหัวกันต่อสู้ข้าพระองค์พวกอันธพาลซึ่งข้าพระองค์ไม่รู้จักได้ใส่ร้ายป้ายสีข้าพระองค์ไม่หยุดหย่อน
16. พวกเขาเย้ยหยันข้าพระองค์อย่างหยาบคายขบเขี้ยวเคี้ยวฟันใส่ข้าพระองค์
17. ข้าแต่องค์เจ้านาย พระองค์จะนิ่งทอดพระเนตรอีกนานเท่าใด?ขอทรงช่วยข้าพระองค์จากการปองร้ายของเขาช่วยชีวิตข้าพระองค์จากเหล่าสิงห์หนุ่ม
18. แล้วข้าพระองค์จะขอบพระคุณพระองค์ในที่ชุมนุมใหญ่ข้าพระองค์จะสรรเสริญพระองค์ท่ามกลางคนเป็นอันมาก