14. ข้าพระองค์ถูกเทออกเหมือนอย่างน้ำกระดูกทั้งสิ้นของข้าพระองค์เคลื่อนหลุดจากที่ใจของข้าพระองค์ก็เหมือนขี้ผึ้งละลายภายในอก
15. กำลังของข้าพระองค์เหือดแห้งไปเหมือนเศษหม้อดินและลิ้นของข้าพระองค์ก็เกาะติดที่ขากรรไกรพระองค์ทรงวางข้าพระองค์ไว้ในผงคลีแห่งความตาย
16. พวกสุนัขล้อมข้าพระองค์ไว้คนทำชั่วกลุ่มหนึ่งโอบล้อมข้าพระองค์พวกเขาแทงมือแทงเท้าข้าพระองค์
17. ข้าพระองค์นับกระดูกของข้าพระองค์ได้ทุกชิ้นพวกเขาจ้องมองและยิ้มเยาะข้าพระองค์
18. พวกเขาเอาเสื้อผ้าของข้าพระองค์มาแบ่งกันส่วนเครื่องนุ่งห่มของข้าพระองค์นั้นเขาก็จับฉลากกัน
19. ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขออย่าทรงห่างไกลเลยข้าแต่องค์อุปถัมภ์ ขอทรงเร่งรีบมาช่วยข้าพระองค์เถิด
20. ขอทรงช่วยกู้ข้าพระองค์ให้พ้นจากดาบช่วยชีวิตข้าพระองค์จากเขี้ยวสุนัข
21. ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้พ้นจากปากสิงห์และทรงช่วยข้าพระองค์จากเขาของเหล่ากระทิงป่าด้วย
22. ข้าพระองค์จะบอกเล่าพระนามของพระองค์แก่พี่น้องของข้าพระองค์ข้าพระองค์จะสรรเสริญพระองค์ท่ามกลางชุมนุมชน
23. ท่านผู้ยำเกรงพระยาห์เวห์ จงสรรเสริญพระองค์ท่านผู้เป็นพงศ์พันธุ์ของยาโคบเอ๋ย จงถวายพระเกียรติแด่พระองค์ท่านผู้เป็นพงศ์พันธุ์ของอิสราเอลเอ๋ย จงเกรงกลัวพระองค์
24. เพราะพระองค์มิได้ทรงดูถูกหรือสะอิดสะเอียนต่อความทุกข์ยากของผู้ทุกข์ใจและมิได้ซ่อนพระพักตร์จากเขาเมื่อเขาทูลขอความช่วยเหลือ พระองค์ทรงฟัง
25. คำสรรเสริญของข้าพระองค์ในที่ชุมนุมชนใหญ่ มาจากพระองค์ข้าพระองค์จะแก้บนต่อหน้าผู้ที่ยำเกรงพระองค์
26. ผู้ทุกข์ใจจะได้กินอิ่มผู้ที่แสวงหาพระองค์จะสรรเสริญพระยาห์เวห์ขอให้ท่านทั้งหลายมีชีวิตสมบูรณ์พูนสุขเป็นนิตย์
27. คนทั่วโลกจะระลึกถึงและหันกลับมาหาพระยาห์เวห์และประชาชาติทุกตระกูลจะนมัสการเฉพาะพระพักตร์พระองค์
28. เพราะอำนาจการปกครองเป็นของพระยาห์เวห์และพระองค์ทรงครอบครองบรรดาประชาชาติ