1. ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ได้ทรงตรวจสอบข้าพระองค์และทรงรู้จักข้าพระองค์
2. เมื่อข้าพระองค์นั่งลงและลุกขึ้น พระองค์ทรงทราบพระองค์ทรงเข้าใจความคิดของข้าพระองค์ได้แต่ไกล
3. พระองค์ทรงตรวจตราวิถีและการนอนของข้าพระองค์และทรงคุ้นเคยกับทางทั้งสิ้นของข้าพระองค์
4. ข้าแต่พระยาห์เวห์ แม้ก่อนที่ลิ้นของข้าพระองค์จะพูดพระองค์ก็ทรงทราบความเสียหมดแล้ว
5. พระองค์ทรงล้อมข้าพระองค์อยู่ทั้งข้างหน้าและข้างหลังและวางพระหัตถ์บนข้าพระองค์
6. ความรู้อย่างนี้อัศจรรย์เกินข้าพระองค์สูงนักจนข้าพระองค์เอื้อมไม่ถึง
7. ข้าพระองค์จะไปไหนให้พ้นพระวิญญาณของพระองค์ได้?หรือข้าพระองค์จะหนีไปไหนให้พ้นจากพระพักตร์ของพระองค์?
8. ถ้าข้าพระองค์ขึ้นไปยังสวรรค์ พระองค์ก็สถิตที่นั่นถ้าข้าพระองค์จะทำที่นอนไว้ในแดนคนตาย พระองค์ทรงอยู่ที่นั่น
9. ถ้าข้าพระองค์จะบินไปไกลถึงที่ตะวันออกหรือถ้าข้าพระองค์อาศัยอยู่สุดขอบทะเลตะวันตก
10. แม้ที่นั่น พระหัตถ์ของพระองค์จะจูงข้าพระองค์และพระหัตถ์ขวาของพระองค์จะฉวยข้าพระองค์ไว้
11. ถ้าข้าพระองค์จะว่า “ความมืดจะบังข้าไว้แน่ทีเดียวและความสว่างรอบข้าจะเป็นกลางคืน”
12. สำหรับพระองค์ แม้ความมืดก็ไม่มืดกลางคืนก็สว่างอย่างกลางวันความมืดเป็นอย่างความสว่าง
13. เพราะพระองค์ทรงสร้างชิ้นส่วนภายในข้าพระองค์พระองค์ทรงถักทอข้าพระองค์เข้าด้วยกันในครรภ์มารดา
14. ข้าพระองค์ขอบพระคุณพระองค์ เพราะพระองค์ทรงสร้างข้าพระองค์อย่างอัศจรรย์น่าครั่นคร้ามบรรดาพระราชกิจของพระองค์อัศจรรย์ข้าพระองค์ทราบดี
15. โครงร่างของข้าพระองค์ไม่ได้ถูกซ่อนไว้จากพระองค์เมื่อข้าพระองค์ถูกสร้างอยู่ในที่ลับลี้ประดิษฐ์ขึ้นมา ณ ภายในที่ลึกแห่งโลก
16. พระเนตรของพระองค์เห็นข้าพระองค์ตั้งแต่ยังไม่เป็นรูปทรงวันทั้งสิ้นที่กำหนดให้ข้าพระองค์นั้นถูกบันทึกไว้ในหนังสือของพระองค์ตั้งแต่ยังไม่มีวันนั้นเลย