พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

สดุดี 137:2-7 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

2. เรา​แขวน​พิณ‍เขา‍คู่​ของ​เราไว้​ที่​ต้น‍หลิว

3. เพราะ​ที่‍นั่น​ผู้​ที่​จับ​เรา​เป็น​เชลยเรียก​ให้​เรา​ร้อง‍เพลงและ​ผู้​ที่​กด‍ขี่​เรา ต้อง‍การ​ให้​สนุก‍สนานกล่าว​ว่า “จง​ร้อง‍เพลง​ศิ‌โยน​สัก​บท​หนึ่ง​ให้​เรา​ฟัง”

4. เรา​จะ​ร้อง‍เพลง​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ได้​อย่าง‍ไร?ที่​ใน​แผ่น‍ดิน​ต่าง‍ด้าว

5. เย‌รู‌ซา‌เล็ม​เอ๋ย ถ้า​ข้า​ลืม​เธอก็​ขอ​ให้​มือ‍ขวา​ของ​ข้า​ลืม​ฝี‍มือ​เสีย

6. ขอ​ให้​ลิ้น​เกาะ‍ติด​เพดาน‍ปากถ้า​ข้า​ไม่​ระลึก‍ถึง​เธอถ้า​ข้า​มิ‍ได้​ตั้ง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​ไว้​เหนือ​ความ​ยินดี​สูง‍สุด​ของ​ข้า

7. ข้า‍แต่​พระ‍ยาห์‌เวห์ ขอ​ทรง​ระลึก‍ถึง​สิ่ง​ที่​คน​เอ‌โดม​ทำ​ใน​วัน‍ที่​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​แตกพวก‍เขา​พูด​ว่า“จง​ทลาย​มัน จง​ทลาย​มันจน‍ถึง‍ราก‍ถึง‍โคน​ของ​มัน​เลย”

อ่านบทที่สมบูรณ์ สดุดี 137