49. ขอทรงระลึกถึงพระวจนะของพระองค์ที่มีต่อผู้รับใช้ของพระองค์ซึ่งพระองค์ทรงทำให้ข้าพระองค์หวังอยู่นั้น
50. นี่คือการปลอบโยนในความทุกข์ยากของข้าพระองค์คือพระสัญญาของพระองค์ให้ชีวิตแก่ข้าพระองค์
51. คนโอหังเย้ยหยันข้าพระองค์ยิ่งนักแต่ข้าพระองค์ไม่หันออกจากธรรมบัญญัติของพระองค์
52. เมื่อข้าพระองค์ระลึกถึงกฎหมายของพระองค์ที่มีมาแต่กาลก่อนข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพระองค์ได้รับการปลอบโยน
53. ความกริ้วอันร้อนแรงได้เกาะกุมใจข้าพระองค์เนื่องจากคนอธรรมผู้ละทิ้งธรรมบัญญัติของพระองค์
54. กฎเกณฑ์ของพระองค์ได้เป็นบทเพลงของข้าพระองค์ในบ้านที่ข้าพระองค์อาศัยอยู่ชั่วคราว
55. ข้าแต่พระยาห์เวห์ ในยามค่ำคืนข้าพระองค์ระลึกถึงพระนามของพระองค์และปฏิบัติตามธรรมบัญญัติของพระองค์
56. สิ่งนี้ได้เกิดแก่ข้าพระองค์เพราะข้าพระองค์รักษาข้อบังคับของพระองค์ไว้ ח (เฆท)
57. พระยาห์เวห์ทรงเป็นมรดกส่วนของข้าพระองค์ข้าพระองค์สัญญาจะปฏิบัติตามพระวจนะของพระองค์
58. ข้าพระองค์วิงวอนขอความโปรดปรานของพระองค์ด้วยสุดใจขอทรงพระกรุณาแก่ข้าพระองค์ตามพระสัญญาของพระองค์
59. เมื่อข้าพระองค์คิดถึงทางของข้าพระองค์ข้าพระองค์หันเท้าไปยังพระโอวาทของพระองค์
60. ข้าพระองค์รีบโดยไม่ล่าช้าที่จะปฏิบัติตามพระบัญญัติของพระองค์
61. แม้บ่วงของคนอธรรมดักข้าพระองค์ข้าพระองค์ก็ไม่ลืมธรรมบัญญัติของพระองค์
62. พอเที่ยงคืน ข้าพระองค์ลุกขึ้นขอบพระคุณพระองค์เนื่องด้วยกฎหมายอันชอบธรรมของพระองค์