27. เขาทั้งหลายถลาและโซเซไปอย่างคนเมาและหมดปัญญา
28. เมื่อมีความทุกข์ลำบาก เขาทั้งหลายได้ร้องทูลพระยาห์เวห์แล้วพระองค์ทรงนำเขาออกจากความทุกข์ใจ
29. พระองค์ทรงทำให้พายุสงบลงและคลื่นทะเลก็นิ่ง
30. แล้วเขาทั้งหลายก็ยินดีเพราะมีความสงบและพระองค์ทรงนำเขามาถึงเมืองท่าที่เขาปรารถนา
31. ให้เขาทั้งหลายขอบพระคุณพระยาห์เวห์ เพราะความรักมั่นคงของพระองค์เพราะการอัศจรรย์ต่างๆ ของพระองค์ที่มีต่อมนุษย์ทั้งหลาย
32. ให้เขาทั้งหลายยกย่องพระองค์ในการชุมนุมของประชาชนและสรรเสริญพระองค์ในที่ประชุมของผู้อาวุโส
33. พระองค์ทรงเปลี่ยนแม่น้ำให้เป็นถิ่นทุรกันดารน้ำพุให้เป็นดินแห้งผาก
34. แผ่นดินที่มีผลดกให้เป็นที่ร้างเปล่าและเค็มเพราะความชั่วร้ายของชาวแผ่นดินนั้น
35. พระองค์ทรงเปลี่ยนถิ่นทุรกันดารให้เป็นสระน้ำแผ่นดินแห้งผากให้เป็นน้ำพุ
36. และพระองค์ทรงให้คนหิวโหยอาศัยที่นั่นและพวกเขาสถาปนานครซึ่งพอจะอาศัยได้
37. เขาทั้งหลายหว่านนา และปลูกสวนองุ่นและได้ผลดกมาก
38. พระองค์ทรงอวยพรเขาทั้งหลาย เขาจึงทวีผลมากยิ่งและพระองค์มิได้ทรงให้สัตว์ของเขาลดจำนวนลง