17. แผ่นดินก็อ้าปากกลืนดาธานและกลบพวกของอาบีรัมเสีย
18. ไฟได้ลุกไหม้ท่ามกลางพวกของท่านและเปลวเพลิงผลาญคนอธรรมเสีย
19. บรรพบุรุษของข้าพระองค์ทั้งหลายได้สร้างลูกโคในโฮเรบและนมัสการรูปเคารพที่ได้หล่อขึ้น
20. ท่านเหล่านั้นเอาพระสิริของพระเจ้าแลกกับรูปปั้นของวัวที่กินหญ้า
21. ท่านลืมพระเจ้าผู้ทรงช่วยท่านให้รอดผู้ได้ทรงทำพระราชกิจใหญ่โตในอียิปต์
22. ทรงทำการอัศจรรย์ต่างๆ ในแผ่นดินของฮามและสิ่งน่าคร้ามกลัวที่ทะเลแดง
23. เพราะฉะนั้น พระองค์ตรัสว่าจะทำลายท่านเหล่านั้นเสียแต่ยังดีที่โมเสสผู้ซึ่งพระองค์ทรงเลือกสรรได้มายืนเฝ้าทัดทานพระองค์เพื่อหันพระพิโรธของพระองค์เสียจากการทำลาย
24. ต่อมาบรรพบุรุษของข้าพระองค์ก็ดูถูกแผ่นดินอันร่มรื่นนั้นไม่เชื่อพระวจนะของพระองค์
25. ท่านเหล่านั้นบ่นอยู่ในเต็นท์ของท่านและไม่ฟังพระสุรเสียงของพระยาห์เวห์
26. เพราะฉะนั้น พระองค์ทรงปฏิญาณต่อท่านว่าจะทำให้ท่านล้มตายในถิ่นทุรกันดาร
27. และจะกระจายพงศ์พันธุ์ของท่านไปท่ามกลางบรรดาประชาชาติหว่านท่านไปทั่วประเทศทั้งหลาย
28. ต่อมาท่านเหล่านั้นก็ไปติดพันอยู่กับพระบาอัลแห่งเมืองเปโอร์และรับประทานเครื่องสัตวบูชาที่บูชาพระตาย
29. ท่านยั่วเย้าพระองค์ให้กริ้วด้วยการกระทำของท่านแล้วโรคระบาดก็เกิดขึ้นท่ามกลางท่าน
30. แต่ฟีเนหัสได้ยืนขึ้นจัดการลงโทษและโรคระบาดนั้นก็หยุด
31. ที่เขาทำนั้นพระองค์ทรงนับว่าเป็นความชอบธรรมแก่เขาทุกชั่วชาติพันธุ์เป็นนิตย์
32. ท่านเหล่านั้นทำให้พระองค์กริ้วที่น้ำเมรีบาห์และเพราะเรื่องของท่านนี้ โมเสสจึงพลอยรับผลร้ายด้วย
33. เพราะท่านทำให้จิตใจโมเสสขมขื่นและริมฝีปากของเขาพูดถ้อยคำหุนหัน
34. ท่านมิได้ทำลายชนชาติทั้งหลายตามที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชาท่านไว้
35. แต่ท่านได้ปะปนกับประชาชาติเหล่านั้นและหัดทำอย่างที่พวกเขาทำกัน