15. และเหล้าองุ่น ซึ่งให้ใจมนุษย์ยินดีน้ำมัน เพื่อทำให้หน้าของเขาทอแสงและอาหาร ซึ่งเสริมเรี่ยวแรงแก่ใจมนุษย์
16. บรรดาต้นไม้ของพระยาห์เวห์ได้อิ่มหนำคือต้นสนสีดาร์แห่งเลบานอน ซึ่งพระองค์ได้ทรงปลูกไว้
17. นกสร้างรังของมันอยู่ในนั้นส่วนนกยางมีต้นสนสามใบเป็นบ้านของมัน
18. ภูเขาสูงเป็นของเลียงผาหินเป็นที่ลี้ภัยของตัวกระจงผา
19. พระองค์ทรงตั้งดวงจันทร์ให้กำหนดฤดูดวงอาทิตย์รู้จักเวลาตกของมัน
20. พระองค์ทรงให้เกิดความมืด และนั่นเป็นกลางคืนในเวลาเช่นนั้น สัตว์ทั้งสิ้นของป่าไม้คลานออกมา
21. สิงโตหนุ่มคำรามหาเหยื่อและแสวงหาอาหารของมันจากพระเจ้า
22. เมื่อดวงตะวันขึ้น มันก็ไปเสียไปนอนอยู่ในถ้ำของมัน
23. มนุษย์ก็ออกไปทำงานของเขาไปทำภารกิจของเขาจนเวลาเย็น
24. ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระราชกิจของพระองค์มากมายจริงๆพระองค์ทรงสร้างทุกสิ่งด้วยพระปัญญาแผ่นดินโลกเต็มไปด้วยสิ่งที่ทรงสร้าง
25. ทะเลอยู่ข้างโน้น ทั้งใหญ่และกว้างในนั้นมีสิ่งเคลื่อนไหวนับไม่ถ้วนคือสิ่งมีชีวิตทั้งเล็กและใหญ่
26. กำปั่นแล่นไปโน่นแน่ะและเลวีอาธานที่พระองค์ทรงสร้างไว้ให้เล่นในนั้น
27. สิ่งทั้งหมดนี้แหงนหาพระองค์เพื่อให้พระองค์ประทานอาหารแก่มันตามเวลา
28. เมื่อพระองค์ประทาน มันก็เก็บไปเมื่อพระองค์แบพระหัตถ์ออก มันก็อิ่มหนำด้วยของดี
29. เมื่อพระองค์ซ่อนพระพักตร์เสีย มันก็ลำบากใจเมื่อพระองค์ทรงเอาลมหายใจมันไปเสีย มันก็ตาย และกลับเป็นผงคลี
30. เมื่อพระองค์ทรงส่งลมหายใจของพระองค์ออกไป มันก็ถูกสร้างขึ้นมาและพระองค์ก็ทรงเปลี่ยนโฉมหน้าของพื้นดินเสียใหม่