1. จิตใจของข้าเอ๋ย จงถวายสาธุการแด่พระยาห์เวห์ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ พระองค์ใหญ่ยิ่งนักพระองค์ทรงพระสิริและความสง่างามเป็นฉลองพระองค์
2. ผู้ทรงคลุมพระองค์ด้วยแสงสว่างดุจอาภรณ์ผู้ทรงขึงฟ้าสวรรค์ออกดังขึงม่าน
3. ผู้ทรงวางคานที่ประทับอันสูงของพระองค์ไว้ในน้ำผู้ทรงใช้เมฆเป็นราชรถผู้ประทับไปบนปีกของลม
4. ผู้ทรงใช้ลมเป็นทูตสื่อสารทรงใช้ไฟที่ลุกโชนเป็นผู้รับใช้ของพระองค์
5. พระองค์ทรงตั้งแผ่นดินโลกไว้บนรากฐานของมันเพื่อมิให้มันสั่นคลอนเป็นนิตย์นิรันดร์
6. พระองค์ทรงคลุมมันไว้ด้วยน้ำลึกอย่างคลุมด้วยเครื่องนุ่งห่มน้ำอยู่เหนือภูเขา
7. เมื่อพระองค์ทรงกำราบ น้ำนั้นก็หนีไปพอได้ยินเสียงฟ้าร้องของพระองค์ มันก็วิ่งไป
8. ไหลขึ้นภูเขา ไหลลงหุบเขาไปไหลไปยังที่ซึ่งพระองค์ทรงกำหนดไว้ให้อยู่นั้น
9. พระองค์ทรงวางขอบเขตมิให้มันข้ามเพื่อมิให้มันคลุมแผ่นดินโลกอีก
10. พระองค์ทรงทำให้น้ำพุพลุ่งขึ้นมาในหุบเขาน้ำนั้นก็ไหลไปตามหว่างเขา
11. ให้บรรดาสัตว์ป่าได้ดื่มและให้ลาป่าดับความกระหายของมัน
12. ที่ริมน้ำนั้น นกในอากาศจึงได้มีที่อาศัยมันร้องอยู่ท่ามกลางกิ่งไม้
13. พระองค์ทรงรดน้ำภูเขาจากที่ประทับอันสูงของพระองค์แผ่นดินโลกก็อิ่มด้วยผลแห่งพระราชกิจของพระองค์