5. เพราะว่าชนชาติทั้งหลายต่างก็ดำเนินในนามแห่งพระต่างๆ ของตนแต่เราจะดำเนินในพระนามของพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราเป็นนิตย์สืบๆ ไป
6. พระยาห์เวห์ตรัสว่า ในวันนั้นเราจะรวบรวมคนขาพิการและจะรวบรวมบรรดาผู้ถูกขับไล่ไปและบรรดาผู้ที่เราได้ให้ทุกข์ใจ
7. เราจะให้คนขาพิการเป็นคนที่เหลืออยู่และให้พวกที่ถูกโยกย้ายไปไกลนั้นเป็นประชาชาติเข้มแข็งและพระยาห์เวห์จะทรงปกครองเหนือพวกเขาที่ภูเขาศิโยนตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปเป็นนิตย์
8. และเจ้า โอ หอคอยที่เฝ้าฝูงสัตว์เอ๋ยเจ้าผู้เป็นเนินเขาแห่งบุตรีศิโยนราชอำนาจจะมาสู่เจ้าอาณาจักรดั้งเดิมจะกลับมาคือราชอาณาจักรแห่งบุตรีเยรูซาเล็ม
9. เวลานี้ ทำไมเจ้าร้องไห้เสียงดัง?ไม่มีกษัตริย์ปกครองเจ้าหรือ?ที่ปรึกษาของเจ้าพินาศเสียแล้วหรือ?เจ้าจึงเจ็บปวดรวดร้าวอย่างกับหญิงจะคลอดบุตร
10. โอ บุตรีศิโยนเอ๋ย จงบิดตัวและจงร้องครวญครางไปเถิดอย่างกับหญิงจะคลอดบุตรเพราะบัดนี้เจ้าจะต้องออกไปจากนครไปพักอยู่ตามไร่นาเจ้าจะต้องไปยังบาบิโลนณ ที่นั่น เจ้าจะได้รับการปลดปล่อยณ ที่นั่น พระยาห์เวห์จะทรงไถ่เจ้าให้พ้นมือศัตรูทั้งหลายของเจ้า
11. บัดนี้ ประชาชาติมากมายได้ชุมนุมต่อสู้เจ้ากล่าวว่า “จงย่ำยีเธอให้มัวหมองให้เราเพ่งดูศิโยนจนอิ่มตา”