10. พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสว่า จงนำทศางค์เต็มขนาดมาไว้ในคลัง เพื่อว่าจะมีอาหารในนิเวศของเรา จงลองดูเราในเรื่องนี้ว่า เราจะเปิดหน้าต่างในฟ้าสวรรค์ให้เจ้า และเทพรอย่างล้นไหลมาให้เจ้าหรือไม่
11. เราจะขจัดพวกตั๊กแตนให้แก่เจ้า เพื่อว่ามันจะไม่ทำลายผลแห่งพื้นดินของเจ้า และผลองุ่นในสวนของเจ้าจะไม่ร่วง พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้แหละ
12. แล้วประชาชาติทั้งสิ้นจะเรียกเจ้าว่า ‘ผู้ที่ได้รับพระพร’ เพราะว่าแผ่นดินของเจ้าจะเป็นแผ่นดินที่น่าพึงใจ พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้แหละ
13. “พระยาห์เวห์ตรัสว่า ถ้อยคำของเจ้านั้นใส่ร้ายเรา เจ้ายังกล่าวว่า ‘เราทั้งหลายได้กล่าวใส่ร้ายพระองค์อย่างไร?’
14. เจ้าได้กล่าวว่า ‘ที่จะปรนนิบัติพระเจ้าก็เปล่าประโยชน์ ที่พวกเราจะรักษาพระบัญชาของพระองค์ หรือดำเนินอย่างคนไว้ทุกข์เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์จอมทัพนั้นจะเกิดผลดีอะไร?
15. บัดนี้พวกเราถือว่าคนอวดดีเป็นคนได้รับพร เออ คนที่ประกอบการอธรรมก็เจริญขึ้นด้วย และคนที่ทดลองพระเจ้าก็พ้นโทษไป’ ”
16. แล้วคนเหล่านั้นที่เกรงกลัวพระยาห์เวห์จึงพูดคุยกัน พระยาห์เวห์ทรงฟังและทรงได้ยิน มีหนังสือม้วนหนึ่งสำหรับบันทึกความจำเฉพาะพระพักตร์พระองค์ คือบันทึกชื่อผู้ที่เกรงกลัวพระยาห์เวห์และยกย่องพระนามของพระองค์ไว้
17. พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสว่า “เขาทั้งหลายจะเป็นคนของเรา เป็นกรรมสิทธิ์พิเศษของเรา ในวันที่เราจะประกอบกิจ และเราจะเมตตาคนเหล่านี้ดังชายที่เมตตาบุตรผู้ปรนนิบัติเขา
18. แล้วเจ้าจะสังเกตเห็นความแตกต่างระหว่างคนชอบธรรมและคนอธรรม ระหว่างคนที่ปรนนิบัติพระเจ้ากับคนที่ไม่ปรนนิบัติพระองค์ได้อีกครั้งหนึ่ง