พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

ผู้วินิจฉัย 2:18-23 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

18. พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​ตั้ง​ผู้‍วินิจ‌ฉัย​ขึ้น​เมื่อ‍ไร พระ‍ยาห์‌เวห์​ก็​สถิต​กับ​ผู้‍วินิจ‌ฉัย​เมื่อ‍นั้น และ​ทรง​ช่วย​เขา‍ทั้ง‍หลาย​ให้​พ้น​จาก​เงื้อม‍มือ​ของ​ศัตรู​ตลอด‍ชีวิต​ของ​ผู้‍วินิจ‌ฉัย เพราะ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​สงสาร​เขา‍ทั้ง‍หลาย เมื่อ​ทรง​ฟัง​เสียง​คร่ำ‍ครวญ​ของ​เขา​เนื่อง‍ด้วย​ผู้​ข่ม‍เหง​และ​บีบ‍บัง‍คับ

19. แต่​เมื่อ​ผู้‍วินิจ‌ฉัย​นั้น​สิ้น‍ชีวิต เขา‍ทั้ง‍หลาย​ก็​หัน‍กลับ​ไป​ทำ‍ชั่ว‍ร้าย​ยิ่ง‍กว่า​บรรพ‌บุรุษ​ของ​เขา​โดย​ติด‍ตาม​ปรน‌นิ‌บัติ และ​กราบ‍ไหว้​พระ​อื่นๆ เขา​ไม่​เคย​ละ​ความ​ชั่ว​ที่​เคย​ทำ หรือ​ทิ้ง​ทาง​ดื้อ‍ดึง​ของ​เขา

20. ดัง‍นั้น​พระ‍พิโรธ​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​จึง​พลุ่ง​ขึ้น​ต่อ​อิสรา‌เอล และ​พระ‍องค์​ตรัส​ว่า “เพราะ​ชน‍ชาติ​นี้​ได้​ละ‌เมิด​พันธ‌สัญญา​ซึ่ง​เรา​ได้​บัญชา​ไว้​กับ​บรรพ‌บุรุษ​ของ​เขา และ​ไม่​ยอม​ฟัง​เสียง​ของ​เรา

21. ดัง‍นั้น​เรา​จะ​ไม่​ขับ‍ไล่​บรร‌ดา​ประ‌ชา‍ชาติ​ซึ่ง​โย‌ชู‌วา​ทิ้ง​ไว้​เมื่อ​เขา​สิ้น‍ชีวิต​นั้น​ไป​จาก​พวก‍เขา​อีก‍ต่อ‍ไป

22. เพื่อ​เรา​จะ​ใช้​ประ‌ชา‍ชาติ​เหล่า‍นั้น​ทด‍สอบ​อิสรา‌เอล​ว่า เขา​จะ​รักษา​พระ‍มรรคา​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​และ​ดำ‌เนิน​ตาม​อย่าง​บรรพ‌บุรุษ​ของ​เขา​หรือ‍ไม่”

23. ดัง‍นั้น​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​ปล่อย​ประ‌ชา‍ชาติ​เหล่า‍นั้น​ไว้ ไม่​ทรง​ขับ‍ไล่​ให้​ออก​ไป​เสีย​โดย​เร็ว และ​ไม่‍ได้​ทรง​มอบ​เขา‍ทั้ง‍หลาย​ไว้​ใน​มือ​ของ​โย‌ชู‌วา

อ่านบทที่สมบูรณ์ ผู้วินิจฉัย 2