พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

ปัญญาจารย์ 7:20-29 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

20. แน่​ที‍เดียว​ไม่‍มี​คน​ชอบ‍ธรรม​สัก​คน​เดียว​บน​แผ่น‍ดิน​โลก ที่​ทำ​แต่​ความ​ดี และ​ไม่​เคย​ทำ​บาป​เลย

21. อย่า​สน‍ใจ​ฟัง​ทุก​ถ้อย‍คำ​ที่​คน​กล่าว เพื่อ​เจ้า​จะ​ไม่‍ได้‍ยิน​ทาส​ของ​เจ้า​แช่ง‍ด่า​เจ้า

22. เพราะ​เจ้า​ก็​รู้​อยู่​แก่​ใจ​ของ​เจ้า​ว่า ตัว​เจ้า​เอง​ได้​แช่ง‍ด่า​คน​อื่น​หลาย​ครั้ง​เหมือน‍กัน

23. ข้าพ‌เจ้า​พิสูจน์​ทั้ง‍หมด​นี้​ด้วย​ใช้​ปัญญา ข้าพ‌เจ้า​กล่าว​ว่า “ข้าพ‌เจ้า​จะ​มี​ปัญญา” แต่​ปัญญา​นั้น​กลับ​อยู่​ห่าง‍ไกล​จาก​ข้าพ‌เจ้า

24. สิ่ง​ที่​เป็น​อยู่​ก็​อยู่​ไกล และ​ลึก​ล้ำ​เหลือ‍เกิน ใคร​จะ​ค้น‍พบ​ได้?

25. ข้าพ‌เจ้า​ตั้ง‍ใจ​หัน‍กลับ‍มา​เรียน​รู้ สำรวจ​และ​แสวง‍หา​ปัญญา และ​ต้น‍เหตุ​ของ​สิ่ง​ต่างๆ และ​เรียน‍รู้​ความ​อธรรม ความ​โง่ ความ​เขลา และ​ความ​บ้า‍บอ

26. ข้าพ‌เจ้า​ได้​พบ​อีก​สิ่ง​หนึ่ง​ซึ่ง​ขม‍ขื่น​ยิ่ง‍กว่า​ความ​ตาย​คือ ผู้‍หญิง​ซึ่ง​มี​ใจ​เป็น​บ่วง‍แร้ว​และ​ตา‍ข่าย มือ​ของ​นาง​เป็น​โซ่‍ตรวน คน​ที่​พระ‍เจ้า​พอ‍พระ‍ทัย​จะ​หนี​พ้น​นาง แต่​คน‍บาป​จะ​ถูก​ผู้‍หญิง​คน​นั้น​จับ​เอา​ไป

27. ปัญญา‌จารย์​กล่าว​ว่า ดู‍เถิด ข้าพ‌เจ้า​พบ​ดัง​ต่อ‍ไป‍นี้ เมื่อ​เอา​สิ่ง​หนึ่ง​มา​เพิ่ม​เข้า​ไป​ใน​อีก​สิ่ง​หนึ่ง​จะ​ได้​ข้อ​สรุป

28. สิ่ง​ซึ่ง​ข้าพ‌เจ้า​ทุ่ม‍ตัว​หา​แล้ว​หา​อีก แต่​ข้าพ‌เจ้า​หา​ไม่​พบ​คือ ใน​มนุษย์​พัน​คน​จะ​พบ​แต่​เพียง​คน​เดียว และ​คน​เดียว​ที่​พบ​นั้น​ไม่​เคย​เป็น​ผู้‍หญิง​เลย

29. ดู‍เถิด สิ่ง​เดียว​ที่​ข้าพ‌เจ้า​พบ​คือ พระ‍เจ้า​ทรง​สร้าง​มนุษย์​ให้​เป็น​คน​เที่ยง‍ธรรม แต่​เขา‍ทั้ง‍หลาย​ได้​ค้น‍คว้า​กล‍อุบาย​ต่างๆ ออก​มา

อ่านบทที่สมบูรณ์ ปัญญาจารย์ 7