1. โยเซฟเข้าไปทูลฟาโรห์ว่า “บิดาและพี่น้องของข้าพระบาท กับฝูงแพะแกะฝูงโคและทรัพย์สมบัติของเขาทั้งสิ้นมาจากแผ่นดินคานาอันแล้ว เวลานี้อยู่ในดินแดนโกเชน”
2. โยเซฟเลือกห้าคนจากหมู่พี่น้องพาไปเข้าเฝ้าฟาโรห์
3. ฟาโรห์ตรัสถามพี่น้องของโยเซฟว่า “พวกเจ้าเคยทำมาหาเลี้ยงชีพอย่างไร?” พวกเขาทูลฟาโรห์ว่า “ผู้รับใช้ของฝ่าพระบาทเป็นผู้เลี้ยงแพะแกะ ทั้งพวกข้าพระบาทและบรรพบุรุษของพวกข้าพระบาท”
4. พวกเขาทูลฟาโรห์อีกว่า “พวกข้าพระบาทมาอาศัยอยู่ในแผ่นดินนี้ เพราะไม่มีทุ่งหญ้าจะเลี้ยงสัตว์ของพวกข้าพระบาทผู้รับใช้ของฝ่าพระบาท เพราะเหตุว่าในดินแดนคานาอันนั้นกันดารอาหารนัก บัดนี้ขอโปรดให้พวกข้าพระบาทผู้รับใช้ของฝ่าพระบาทอาศัยอยู่ในดินแดนโกเชนเถิด”
5. ฟาโรห์จึงตรัสแก่โยเซฟว่า “บิดาและพวกพี่น้องมาหาท่านแล้ว
6. ท่านมีแผ่นดินอียิปต์อยู่ต่อหน้า ให้บิดาและพี่น้องของท่านตั้งหลักแหล่งอยู่ในดินแดนดีที่สุด คือให้เขาอยู่ในดินแดนโกเชน แล้วถ้าท่านเห็นใครท่ามกลางพวกเขาเป็นคนมีความสามารถ จงตั้งคนเหล่านั้นให้เป็นบรรดาหัวหน้ากองปศุสัตว์ของเรา”
7. โยเซฟพายาโคบบิดาของท่านเข้าเฝ้าฟาโรห์ ยาโคบก็ถวายพระพรแก่ฟาโรห์
8. ฟาโรห์จึงตรัสถามยาโคบว่า “อายุท่านได้เท่าไร?”
9. ยาโคบทูลตอบฟาโรห์ว่า “ข้าพระบาทมีชีวิตร่อนเร่พเนจรนับได้ 130 ปี ชีวิตของข้าพระบาทสั้นและร้าย ไม่เท่าอายุบรรพบุรุษของข้าพระบาทที่มีชีวิตร่อนเร่ไปมา”
10. ยาโคบถวายพระพรแก่ฟาโรห์ แล้วทูลลาไปจากพระพักตร์ของฟาโรห์
11. ฝ่ายโยเซฟให้บิดาและบรรดาพี่น้องของท่านอาศัยอยู่และให้กรรมสิทธิ์ที่ดินในแผ่นดินอียิปต์ ในดินแดนดีที่สุด คือดินแดนราเมเสส ตามรับสั่งของฟาโรห์
12. โยเซฟเลี้ยงดูบิดาและพวกพี่น้องรวมทั้งครอบครัวของบิดา ให้มีอาหารรับประทานตามจำนวนคนในครอบครัว
13. ครั้งนั้นทั่วแผ่นดินขาดอาหารเพราะการกันดารอาหารร้ายแรง จนแผ่นดินอียิปต์และแผ่นดินคานาอันหิวโหยเพราะการกันดารอาหาร
14. โยเซฟรวบรวมเงินทั้งหมดที่ได้จากการขายข้าวในแผ่นดินอียิปต์และแผ่นดินคานาอัน และนำเงินไปไว้ในราชวังฟาโรห์
15. เมื่อเงินในแผ่นดินอียิปต์และแผ่นดินคานาอันหมดแล้ว ชาวอียิปต์ทั้งปวงมากล่าวกับโยเซฟว่า “ขออาหารให้พวกข้าพเจ้ารับประทานเถิด ทำไมพวกข้าพเจ้าจะต้องตายต่อหน้าท่านเพราะเงินหมดเล่า?”