พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

ปฐมกาล 42:20-26 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

20. แล้ว​พา​น้อง‍สุด‍ท้อง​มา‍หา​เรา ดัง‍นั้น​จึง​จะ​เห็น​ได้​ว่า​พวก‍เจ้า​พูด​จริง แล้ว​พวก‍เจ้า​จะ​ไม่​ตาย” พวก​พี่‍ชาย​ก็​ทำ​ตาม

21. พวก​พี่‍ชาย​จึง​พูด​กัน​ว่า “สม‍ควร​แล้ว​ที่​เรา​มี​ความ​ผิด​เรื่อง​น้อง​ของ​เรา เพราะ​เรา​ได้​เห็น​ความ​ทุกข์‍ใจ​ของ​น้อง​เมื่อ​เขา​อ้อน‍วอน​เรา แต่​เรา​ไม่​ฟัง เพราะ‍ฉะนั้น​ความ​ทุกข์‍ใจ​ครั้ง‍นี้​จึง​เกิด​แก่​เรา”

22. ฝ่าย​รู‌เบน​พูด​กับ​น้อง​ทั้ง‍หลาย​ว่า “ข้า​บอก​พวก‍เจ้า​ไม่‍ใช่​หรือ ว่า​อย่า​ทำ​บาป​ต่อ​เด็ก​นั้น? แต่​พวก‍เจ้า​ไม่​ฟัง เพราะ‍ฉะนั้น​การ​ตอบ‍แทน​เรื่อง​โลหิต​ของ​น้อง​จึง​มา​ถึง”

23. พวก​พี่‍ชาย​ไม่​รู้​ว่า​โย‌เซฟ​ฟัง​ออก เพราะ​ว่า​เมื่อ​พูด​กัน​มี​คน​เป็น​ล่าม

24. โย‌เซฟ​ก็​ออก​ไป​ร้อง‍ไห้ แล้ว​กลับ‍มา​พูด​กับ​เขา​อีก ท่าน​เอา​สิ‌เม‌โอน​ออก​มา​มัด​ไว้​ต่อ‍หน้า​พวก‍เขา

25. โย‌เซฟ​บัญชา​ให้​ใส่​ข้าว​ใน​ถุง​ของ​พี่‍ชาย​ให้​เต็ม และ​คืน​เงิน​ของ​แต่‍ละ‍คน​ใส่​ไว้​ใน​กระ‌สอบ​ของ​ทุก​คน​ด้วย และ​ให้​อาหาร​ไป​กิน​กลาง​ทาง คน​ใช้​ก็​ทำ​ตาม

26. เมื่อ​พวก‍เขา​บรร‌ทุก​ข้าว​ใส่​หลัง​ลา​เสร็จ​แล้ว ก็​ออก​เดิน​ทาง​ไป

อ่านบทที่สมบูรณ์ ปฐมกาล 42