พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

ปฐมกาล 40:14-23 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

14. เมื่อ​ท่าน​มี​ความ​สุข​แล้ว ขอ​ให้​ระลึก‍ถึง​ข้าพ‌เจ้า​และ​แสดง​ความ​เมตตา‍ปรานี​ต่อ​ข้าพ‌เจ้า ช่วย​ทูล​ฟา‌โรห์​ให้​ข้าพ‌เจ้า​ได้​ออก​จาก​คุก​นี้

15. เพราะ​ข้าพ‌เจ้า​ถูก​ลัก‍พา​มา​จริงๆ จาก​ดิน‍แดน​ฮีบรู และ​ที่​นี่​ก็​เหมือน‍กัน ข้าพ‌เจ้า​ไม่‍ได้​ทำ​ผิด​อะไร​ที่​เขา​เอา​ข้าพ‌เจ้า​มา​ไว้​ใน​คุก​ใต้‍ดิน​นี้”

16. เมื่อ​หัว‍หน้า​พนัก‍งาน​ขนม​เห็น​ว่า คำ​อธิบาย​ความ​ฝัน​นั้น​ดี จึง​เล่า​ให้​โย‌เซฟ​ฟัง​ว่า “เรา​ฝัน​ด้วย เห็น​มี​กระ‌จาด​ขนม​สาม​ใบ ตั้ง​อยู่​บน​ศีรษะ​เรา

17. ใน​กระ‌จาด​บน​สุด​นั้น​มี​ขนม​สาร‌พัด​ที่​พนัก‍งาน​ขนม​ทำ​สำหรับ​ฟา‌โรห์ แล้ว​มี​นก​มา​กิน​ของ​ใน​กระ‌จาด​ที่​ตั้ง​อยู่​บน​ศีรษะ​เรา”

18. โย‌เซฟ​ตอบ​ว่า “คำ​อธิบาย​ความ​ฝัน​คือ กระ‌จาด​สาม​ใบ​คือ​สาม​วัน

19. ภาย‍ใน​สาม​วัน​ฟา‌โรห์​จะ​ทรง​ยก​ศีรษะ​ของ​ท่าน​ขึ้น​ให้​พ้น​ตัว และ​แขวน​ท่าน​ไว้​ที่​เสา ฝูง‍นก​จะ​มา​กิน​เนื้อ​ท่าน”

20. เมื่อ​ถึง​วัน‍ที่​สาม​เป็น​วัน‍เฉลิม‍พระ‍ชนม‍พรรษา​ของ​ฟา‌โรห์ พระ‍องค์​จึง​ทรง​จัด‍เลี้ยง​ข้า‍ราช‌การ​ทั้ง‍ปวง​ของ​พระ‍องค์ แล้ว​ทรง​ปล่อย​หัว‍หน้า​พนัก‍งาน​เชิญ‍ถ้วย‍เสวย และ​หัว‍หน้า​พนัก‍งาน​ขนม​เข้า‍มา​อยู่​ท่าม‍กลาง​พวก​ข้า‍ราช‌การ

21. พระ‍องค์​ทรง​คืน​ตำ‌แหน่ง​หัว‍หน้า​พนัก‍งาน​เชิญ‍ถ้วย‍เสวย เขา​ก็​วาง​ถ้วย​ใน​พระ‍หัตถ์​ของ​ฟา‌โรห์

22. ส่วน​หัว‍หน้า​พนัก‍งาน​ขนม​นั้น​ให้​แขวน​คอ​เสีย ดัง​ที่​โย‌เซฟ​อธิบาย​แก่​พวก‍เขา

23. แต่​หัว‍หน้า​พนัก‍งาน​เชิญ‍ถ้วย‍เสวย​นั้น​ไม่‍ได้​ระลึก‍ถึง​โย‌เซฟ กลับ​ลืม​เขา​เสีย

อ่านบทที่สมบูรณ์ ปฐมกาล 40