4. ยาโคบถามเขาว่า “พี่น้องเอ๋ย ท่านมาจากไหน?” พวกเขาตอบว่า “เรามาจากฮาราน”
5. ยาโคบจึงถามเขาว่า “ท่านรู้จักลาบันบุตรชายนาโฮร์หรือไม่?” เขาตอบว่า “รู้จัก”
6. ยาโคบถามพวกเขาว่า “ลาบันสบายดีหรือ?” เขาตอบว่า “สบายดี นั่นแน่ะ ราเชลบุตรสาวของเขา กำลังมาพร้อมกับฝูงแพะแกะ”
7. ยาโคบจึงว่า “เวลานี้ยังวันอยู่มาก ยังไม่ถึงเวลาที่จะให้ฝูงแพะแกะมารวมกัน จงเอาน้ำให้แพะแกะเหล่านี้กิน แล้วให้ไปกินหญ้าอีก”
8. แต่พวกเขาตอบว่า “ไม่ได้ จนกว่าแพะแกะทุกๆ ฝูงจะมาพร้อมกัน และให้กลิ้งหินออกจากปากบ่อน้ำก่อน แล้วเราจึงจะเอาน้ำให้ฝูงแพะแกะกิน”
9. เมื่อยาโคบกำลังพูดอยู่กับเขา ราเชลก็มาถึงพร้อมกับฝูงแพะแกะของบิดา เพราะเธอเป็นผู้เลี้ยงพวกมัน
10. เมื่อยาโคบแลเห็นราเชลบุตรีของลาบันพี่ชายมารดาของเขาและฝูงแพะแกะของลาบันพี่ชายมารดาของเขา ก็เข้าไปใกล้ กลิ้งหินออกจากปากบ่อน้ำ เอาน้ำให้ฝูงแพะแกะของลาบันพี่ชายมารดาของเขากิน
11. ยาโคบจูบราเชลแล้วร้องไห้เสียงดัง
12. ยาโคบบอกราเชลว่าเขาเป็นญาติของบิดาเธอ และเป็นบุตรชายของนางเรเบคาห์ เธอก็วิ่งไปบอกบิดาของเธอ
13. เมื่อลาบันได้ยินข่าวถึงยาโคบบุตรน้องสาวของเขา ก็วิ่งไปพบและกอดจูบยาโคบพามาบ้าน ยาโคบก็เล่าเรื่องเหล่านี้ทั้งหมดให้ลาบันฟัง
14. ลาบันจึงพูดกับเขาว่า “เจ้าเป็นเลือดเนื้อของเราแท้ๆ” ยาโคบก็พักอยู่กับเขาเดือนหนึ่ง