13. เมื่อลาบันได้ยินข่าวถึงยาโคบบุตรน้องสาวของเขา ก็วิ่งไปพบและกอดจูบยาโคบพามาบ้าน ยาโคบก็เล่าเรื่องเหล่านี้ทั้งหมดให้ลาบันฟัง
14. ลาบันจึงพูดกับเขาว่า “เจ้าเป็นเลือดเนื้อของเราแท้ๆ” ยาโคบก็พักอยู่กับเขาเดือนหนึ่ง
15. แล้วลาบันพูดกับยาโคบว่า “เพราะเจ้าเป็นญาติของเรา จึงไม่ควรที่เจ้าจะทำงานให้เราเปล่าๆ เจ้าจะเรียกค่าจ้างเท่าไร? จงบอกมาเถิด”
16. ลาบันมีบุตรีสองคน พี่สาวชื่อเลอาห์ น้องสาวชื่อราเชล
17. เลอาห์นั้นตาเศร้า แต่ราเชลนั้นรูปร่างสวยและงามน่าดู
18. ยาโคบก็รักราเชล เขาบอกลาบันว่า “ฉันจะรับใช้ท่านเจ็ดปี เพื่อได้ราเชลลูกสาวคนเล็กของท่าน”
19. ลาบันจึงว่า “ให้เรายกบุตรีให้เจ้านั้นดีกว่าจะยกให้ชายอื่น จงอยู่กับเราเถิด”
20. ยาโคบก็รับใช้อยู่เจ็ดปีเพื่อได้ราเชล เห็นเป็นเหมือนน้อยวันเพราะเขารักเธอ
21. ยาโคบบอกลุงว่า “เวลาที่กำหนดไว้ก็ครบแล้ว ขอให้ภรรยาฉันเถอะ ฉันจะได้เข้าไปหาเธอ”
22. ลาบันจึงเชิญชาวบ้านมาพร้อมกัน แล้วจัดงานเลี้ยง
23. เมื่อเวลาค่ำลาบันก็พาเลอาห์บุตรีมามอบให้แก่ยาโคบ และยาโคบก็เข้าไปหาเธอ
24. (ลาบันยกศิลปาห์สาวใช้ของเขาให้เป็นสาวใช้ของเลอาห์)