16. หญิงสาวนั้นงามมาก เป็นพรหมจารี ยังไม่มีเพศสัมพันธ์กับชายใด เธอลงไปที่น้ำพุเติมน้ำเต็มเหยือกแล้วก็ขึ้นมา
17. คนใช้นั้นก็วิ่งไปพบเธอ แล้วพูดว่า “ขอน้ำจากเหยือกน้ำของเธอให้ฉันดื่มสักหน่อย”
18. เธอตอบว่า “นายของดิฉัน เชิญดื่มเถิด” แล้วเธอก็รีบลดเหยือกของเธอลงมาถือไว้ และให้เขาดื่ม
19. เมื่อให้เขาดื่มเสร็จแล้ว เธอจึงว่า “ดิฉันจะตักน้ำให้อูฐของท่านกินจนอิ่มด้วย”
20. เธอรีบเทน้ำในเหยือกของเธอใส่ราง แล้ววิ่งไปตักน้ำที่บ่ออีก เธอตักน้ำให้อูฐทั้งหมดของเขา
21. ชายนั้นเพ่งดูเธอเงียบๆ เพื่อตรึกตรองดูว่าพระยาห์เวห์ทรงให้การเดินทางของเขาสำเร็จหรือไม่
22. เมื่ออูฐกินน้ำเสร็จแล้ว ชายนั้นก็ให้แหวนทองคำหนัก 6 กรัม และกำไลข้อมือทองแก่เธอคู่หนึ่งหนัก 120 กรัม
23. และพูดว่า “ขอบอกฉันว่าเธอเป็นบุตรหญิงของใคร? ในบ้านบิดาของเธอนั้นมีที่ให้เราพักบ้างไหม?”
24. เธอตอบเขาว่า “ดิฉันเป็นบุตรหญิงของเบธูเอลบุตรชายของนางมิลคาห์และนาโฮร์”
25. เธอพูดอีกว่า “เรามีทั้งฟางและหญ้าแห้งมากมาย และมีที่ให้พักด้วย”
26. ชายนั้นก็ก้มลงนมัสการพระยาห์เวห์
27. และอธิษฐานว่า “สรรเสริญพระยาห์เวห์พระเจ้าของอับราฮัมนายของข้าพระองค์ ผู้ไม่ได้ทรงทอดทิ้งความรักมั่นคง และความซื่อสัตย์ของพระองค์ต่อนายของข้าพระองค์ ส่วนข้าพระองค์นั้นพระเจ้าทรงนำมาตามทางจนถึงบ้านหมู่ญาติของนายข้าพระองค์”
28. แล้วหญิงสาวนั้นก็วิ่งไปบอกคนในครอบครัวของมารดาถึงเรื่องราวเหล่านี้
29. เรเบคาห์มีพี่ชายคนหนึ่งชื่อ ลาบัน ลาบันวิ่งไปหาชายนั้นที่น้ำพุนอกเมือง
30. เมื่อเขาเห็นแหวนและกำไลที่ข้อมือของน้องสาว และเมื่อเขาได้ยินคำของเรเบคาห์น้องสาวว่า “ชายนั้นพูดกับฉันอย่างนี้” เขาก็ไปหาชายนั้น และพบว่าชายนั้นกำลังยืนอยู่กับอูฐที่น้ำพุ
31. เขาพูดว่า “ข้าแต่ท่านผู้รับพระพรของพระยาห์เวห์ เชิญเข้ามาเถิด ท่านยืนอยู่ข้างนอกทำไม เพราะข้าพเจ้าเตรียมบ้านและเตรียมที่สำหรับอูฐแล้ว”
32. ชายนั้นจึงเข้าไปในบ้าน ลาบันก็แก้อูฐ ให้ฟางและหญ้าแห้งสำหรับอูฐ ให้น้ำล้างเท้าเขาและคนที่มากับเขา
33. เมื่ออาหารถูกจัดไว้ตรงหน้า เพื่อให้เขารับประทาน แต่เขาว่า “ข้าพเจ้าจะไม่รับประทาน จนกว่าข้าพเจ้าจะได้พูดถึงธุระของข้าพเจ้า” ลาบันก็ว่า “พูดเถอะ”