15. ไฟก็จะคลอกเจ้าที่นั่นดาบก็จะฟันเจ้ามันจะกินเจ้าเสียอย่างตั๊กแตนวัยกระโดดจงเพิ่มพวกเจ้าให้มากอย่างตั๊กแตนวัยกระโดดจงเพิ่มให้มากเหมือนตั๊กแตนวัยบิน
16. เจ้าเพิ่มพวกพ่อค้าให้มากกว่าดวงดาวในท้องฟ้าตั๊กแตนวัยกระโดดนั้นลอกคราบแล้วก็บินไปเสีย
17. พวกเจ้านายของเจ้าก็เหมือนตั๊กแตนวัยบินพวกข้าหลวงของเจ้าก็เหมือนฝูงตั๊กแตนเกาะอยู่ที่รั้วในวันอากาศเย็นพอดวงอาทิตย์ขึ้น มันก็บินไปหมดไม่มีใครทราบว่ามันไปที่ไหน
18. โอ กษัตริย์แห่งอัสซีเรียเอ๋ยบรรดาผู้เลี้ยงแกะของเจ้าหลับเสียแล้วพวกเจ้านายของเจ้าก็เคลิ้มหลับไปชนชาติของเจ้ากระจัดกระจายอยู่ตามภูเขาและไม่มีผู้ใดรวบรวมได้
19. ความเจ็บปวดของเจ้าไม่มีบรรเทาบาดแผลของเจ้าก็สาหัสทุกคนผู้ได้ยินข่าวของเจ้าต่างก็ตบมือเยาะเจ้าเพราะมีใครเล่าที่ไม่ได้ถูกเจ้าทำร้ายเรื่อยมา?